Jezus en de ziel

[p. 89]

XX.

Gelijk een hert schreeuwt naar de waterstroomen, alzóó schreeuwt mijne ziele tot u, o God.
Mijne Ziele dorst naar God, naar den levenden God - Psalm XLII : 2, 3.

[p. 90]

Op het XX. Zinnebeeld.
Hoe wij Christus wezenlijk in ons moeten hebben.

Alle vochtigheid die van buiten is, kan den boom niet helpen, maar de vochtigheid die hij in zich trekt, geeft hem leven, wasdom en vruchtbaarheid.

Of het overal vol van Christus was, en Christus was of kwam niet in mij, zoo mocht het mij niet helpen, ik was en bleef een verdorven en vruchtelooze boom.

Dit is een Christen: die met den inwendigen grond, gemoed en wille zich tot de, in Christus Jezus geschonken genade heeft ingewend, en in den wille zijner Ziele geworden is als een jong kind, dat alleen hakende is naar de borsten des moeders, dat een dorst naar de moeder heeft en des moeders borst zuigt, waarvan het leeft.

Alzoo is ook die mensch alleen een Christen, wiens Ziel en gemoed weder in de eerste moeder - (waaruit des menschen leven ontsproten is, als in het eeuwige WOORD, hetwelk zich met de rechte melk des heils in onze, aan God blinde, menschheid heeft geopenbaard) - ingaat, en deze moederlijke melk in zijn hongerige Ziele drinkt, waarvan de nieuwe geestelijke menschheid ontstaat.

Want dat is alleen een Christen, in wien Christus woont, leeft en is; in wien Christus naar den inwendigen grond der Ziele is opgestaan en levend geworden; die daar Christus' overwinning tegen Gods toorn, ook helle, duivel, dood en zonden (als Christus' menschheid, lijden, sterven en opstanding) in zijnen inwendigen grond heeft aangetrokken; die daar het zaad der vrouw, als Christus in zijne overwinning, in zich ook overwint, en de slange in des boozen vleesches wille dagelijks den kop vertreedt, en de zondelijke lust des vleesches doodt.

Want in CHRISTUS alleen worden wij ten goddelijken kindschap en Christus' erven aangenomen; niet door een uiterlijken, vreemden schijn eener bijzonderlijke genade-

[p. 91]

door een vreemde verdienste eener toegerekende genade van buiten, maar door eene kinderlijke, inwonende, gelederlijke¹⁾, wezenlijke genade waardoor des doods overwinnaar Christus, met zijn leven, wezen en kracht in ons opstaat van onzen dood, en heerscht en in ons werkt, als in een ranke aan zijnen wijnstok, gelijk de Schriften der Apostelen doorgaans betuigen.

Dát is geen Christen, die zich alleen met het lijden, sterven en de voldoening van CHRISTUS troost, en zich datzelve als een genade-geschenk toerekent, en evenwel een wild dier onwedergeboren blijft. Zulk een Christen is een iegelijk goddelooze. Want een ieder wil gaarne door een genadegifte zalig worden; de Duivel woude ook alzoo door een van buiten aangenomen genade wel gaarne weder een Engel zijn.

Maar dat hij zou²⁾ omkeeren en worden als een kind, en uit Gods genade-water der Liefde en H. Geest nieuw geboren worden, dat smaakt hem niet. Alzoo ook den titel-Christen³⁾ niet, die den genademantel van Christus wel omhangt, maar in de kindsheid en nieuwe geboorte mag⁴⁾ hij niet ingaan. Nochtans zegt Christus, dat hij anders het Rijk Gods niet mag zien.⁵⁾⁵⁾

1) ‘gliedliche,’ alles doordringende.

2) moet.

3) naamchristen.

4) wil.

5) Bl. 90 al. 3-5 en bl. 91 = 9 Böhme, ed. Sch., Bd. 7, bl. 499 v., no. 3-8.

5) kan.

[p. 92]

De verlichte Ziele verklaart aan het uiterlijk vernuft het afscheiden¹⁾ eens rechtvaardigen.

Op welk een wijze of een Ziel,

die Gods geboden rein bewaarde,

nadat haar vleesch en bloed ontviel,

ten hemel vaart van deze aarde?

Zoo vraagt het oude-Adams' kind

dat alle wijsheid heeft verloren,

aan God en 't Vaderland zoo blind,

als hier op aard' een blind gebooren.

Wanneer de Ziel zoo gansch en gaar²⁾

zich zelf ontzinkt en houdt zich stille,

dan wordt de Godheid openbaar,

en woont in haar gelaten Wille.

Ontvalt haar nu het vleesch en bloed,

dan is zij met Gods licht doorschenen,

als 't ijzer met een heeten gloed;

dat is Gods hand; waar zou zij henen?

Zij is met heerlijkheid gekroond,

en zelf de Tempel en de Hemel,

waar God met zijnen glans in woont,

en zijnen Geest met zoet gewemel.

Het Hemelrijk is zonder maat;

gelijk als boven zon en sterre,

zoo ook wel hier, waar de aarde staat;

in de eeuwigheid is na noch verre.

1) verscheiden, sterven.

2) heelegaar, geheel en al.

Goddelijk antwoord.

Zegt den rechtvaardige dat het (hem) wel gaan zal, dat zij de vrucht hunner werken zullen eten. - Jesaja III:10.