Geestelyke brieven

[p. 192]

LXXII. Brief.
Noch over 't Zalig Afsterven eener Vriendin.

Jezus het Zalige Wezen der Eeuwige Liefde Gods.

Een vriendelyke groetenis, de Heere Jezus Christus zy met U Lieden, uw bezondere aangenaame schryvens, is ons met zaamen het nevensgaande geschrift wel geworden, met verwondering hadden wy reeds verstaan het afsterven van onze waarde Zuster G.S. en daar op krygen wy U E. aangenaame Brief, wy hebben ons verblyd in de omstandigheden haarer toestand op den oever van dit tydelyke leven, daar onze Zuster in de Zalige hoop, die 't met ons eens was, om uit dit Land der vreemdelingschap het waardige Vaderland te gaan vinden, en zullende overstappen in de andere wereld, noch als een bevestigend getuigen moest zyn, van dat verborgen onzienelyke Ryk, daar wy na poogen, en ons als haar lieve speel en reisgenooten, noch op den oever des overgangs toeriep, wat zy als voor den ingang des poorts zag van dat onzienelyke, ons tot troost, moed en versterking op den weg des strydigen levens, hoe weinig wist zy en wy dat haar onlangs geleeden bezoek de laatste maal

[p. 193]

zouw zyn in dezen leven, zo jongen gezonden bloem, maar wy hoopen dat zy met een zalig aangezicht ons eerlange zal verwelkomen, in de goddelyke wereld, vaar dan maar heen ô Zuster, en weest ons als een weggeleiden en wel bewaarden schat, als wy weder te zaamen komen willen wy zaamen blyde zyn, en ons verheugen, verblyden en vermeiden, in die Goddelyke wonderen, daar wy noch hier zynde op belust waaren, hoe schoon en goudig is het na te zie, het nagelaate spoor, langs welke de godvruchtige heen gestreeken zynde, niet meer in dit jammerdal te vinden is!

O Zalig Geertje die zo haastig over quam,
Die groote Reis, die gy voorzichtig voor u nam.

Zyt dan wel en met zegen overgooten, by uwen Bruidegom Jezus Christus, zo veelmaal beter besteed als in dit jammerdal met vlees verhuwelykt te zyn. Noch laast had zy zo hertelyk geschreeven aan onze Zuster N.N. van de allerwaardigste Bruidegom Jezus Christus, en van zyn gezegende vlees en bloed, dat hy den beminnaar aanbied om te genieten, wensende na zulken mond tot dat zelve, dat zy nu eete en drinke, en verzaadigd zy in eeuwigheid. Beminde wy hoopen ook tot die Bruilosts-tafel te komen, op dat wy ons met haar en alle eeuwig verheugen, en of wy ons elendig bevinden, wy zyn geen goud zonder schuim, en daarom in de hand

[p. 194]

des wyzen Meesters, die ons uit den drek der idelheid, en uit de spelonk der donkerheid opgeraapt heeft, wil ons niet verwerpen, maar bereiden, schiften en scheiden, en of het ons wonderlyk is wegens de groote. onreinigheid die wy vinden en voelen, evenwel willen wy blyven in de goede hoop, dat by die gezegt heeft: zonder my kond gy niets doen, het doch eindeling wel maaken zal, laat ons maar blyven in goeden moed, en geeven ons al zuchtende in zyne handen.

Beminde wegens die Zalige hoope die in ons is, om eeuwige maatschappye te hebben, in een volmaakte wereld, laat ruisen en waaijen, als de winter voorby is, zullen wy vrolyk zyn in de mey Gods, ô boe onbezorgd zullen wy dan speelen in het oneindige huis onzes Vaders, immers hoopen wy eindeling wel t'huis te komen, laat ons wel gemoed zyn, de Almachtige zy met ons, myn toegenegentheid bezoekt U Lieden, op Woensdag was ik al gereed en gekleed, om na u toe te komen, doch daar quam een verandering, en nu bezoek ik U L. op deze wyze, en wense dat den Koning des levens, den goeden Herder der Ziele u behoede; vaart wel in 't lieffelyke herte Gods.

U L. Toegemege Vriend en Broeder.