Geestelyke brieven

[p. 158]

LVII. Brief.
Van 't geluk van een waar Christen.

Jezus in ons.

Beminde Zuster,

Een vriendelyke groetenis in de naame Jezus, terwyl wy zaamen naderen tot de eeuwigheid, in welke wy eeuwig hoopen gelukkig te zyn, in hemelse vriendschap, en heilige liefde, deelende met de Engelen, en zalige Zielen, in de genieting der wonderen en weelde des weldoenders, die zyne inwoonders omhelzen en vervullen zal, gelyk ons de lucht in deze wereld doet. O groote verwachting, daar wy te zaamen op hoopen, ondertussen is 't een weg van zuchten en duchten, doch God geeve dat het zy een zaad van eeuwige vruchten, het zal met ons al te zaamen hier maar kort zyn, dat wy verreizen na een andere wereld, verlaatende het land onzer geboorte, met alles wat daar in staat en te doen is, daarom is het goed dat wy ons bekend zoeken te maaken in ‘t land onzer heenevaart, om te mogen vinden een open deur by de vriend der menschen kinderen, en alzo geen vreemdelingen zonder herberge behoeven te zyn, maar inwoonders in het vaste vaderlyke huis, van eeuwige welbezorgdheid, om aldaar als kinderen en eeuwige erfgenaamen in en uit te gaan, zonder vree-

[p. 159]

ze van hindering of vermindering in 't genot der genoegzaame vrede, vreugde en alle wel zyn, dat is het waare wezentlyke huis van welstand, van welke de dingen dezer wereld maar een schaduw zyn, dat is het huis op een steenrots gegrond, dat in eeuwigheid bestaat. O Vriendin en Zuster, zyn wy dan niet gelukkig het oog derwaarts gekeerd hebbende, en is het niet een allerkostelykste weg, op welke wy hoopen, dat wy door Gods genade wandelen, afgelegen van de algemeene landstraat dezes werelds, daar het woeld en krioeld in idelheid. Wyl het geloove dan een gaave Gods is, zo danken wy God die het ons dus verre gegeeven heeft, om te bouwen en te vertrouwen op het onzienelyke, en zyn genade wil dat in ons bevestigen, tot dat wy uit dit zienelyke verhuizende met het afscheiden des tydelyken levens, het onzienelyke komen te zien, in het licht dier wereld die nu onzienelyk voor ons is, in welke wy nochtans door het geloove onze schat zoeken te vergaderen, dan zullen wy weeten van blydschap en vreugde, aldaar hoopen wy ze ook weder te zien, die met ons weleer op het onzienelyke hoopte, bouwden en vertrouwden, van wien alreede de zienelyke dingen zyn voorby gegaan, en hoe gelukkig om dat ze daar niet op gebouwd hebben, aldaar hoopen wy eeuwige vriendschap te hebben, nevens zo veel heilige en lieve Engelen, zal elke zalige den andere niet een schat zyn, en zullen die veel duizenden der liefelyke Inwoonders elk niet een

[p. 160]

rykdom van vreugde zyn, behalven de genieting, vriendschap en vereeniging met de Allerhoogsten de bron van alle Zaligheid, God dat eeuwige goed, met zyn omhelzing der onvergankelyke liefde, de genade die ons op dit spoor gebragt heeft, geleide ons tot in dat Zalige bezit, vaart wel in zyne liefde en zaligmaaking, met zaamen U L. Man en kinderen, en zyt te zaamen gegroet.

U L. Goedgunstige Broeder.