Geestelyke brieven

[p. 37]

XIII. Brief.
Aan de zelve Persoon na dat hy uit een groote krankte was opgestaan.

Emanuël.

Beminde Zuster,

Na vriendelyke groetenis, bedank ik U L. voor uwe uitdrukselen, van Zusterlyke liefde, vriendschap en toegenegentheid gedaan, door U L. aan my geschreeven, daar ik was als dicht aan de oever des doods, doch na 't believen Gods nu wedergekomen zynde, om met myn vrienden noch wat de Pelgrims straat te betreeden. Ik heb overleezen U L. uitdrukselen van liefde, de Heere zy uw loon, en groote vergeldinge, en sterke u op den weg der vreemdelingschap door alle bestrydinge, en temtatie, wy hoopen dat zyn goedheid en wysheid ons alles ten beste zal laaten gedyën, en hy als een voorzichtig konstenaar, het goud des gemoeds in zyn eeuwige hand behouden zal, na afscheidinge des groven aardsen steens, de lelie der Godvruchtigheid staat hier onder de doornen en wast, maar wy hebben schoone hoope dat de hand des Allerhoogsten dezelve eens planten zal in de zuivere aarde des Paradys, bescheenen van den eeuwigen dageraad, en goddelyke zonneschyn des Zoons Gods,

[p. 38]

en besproeit met de dauw-druppelen van het water des eeuwigen levens, ô heerlyke en onwaardeerlyke hoop en verwachtinge, groot, ja groot is het geluk der geener die op God hoopen, hier tegens gereekent is alles idel.

Och! dat dan onze herte uit het stof der aarde verheven zyn, om reeds te woonen by den schat die zy eeuwig hoopen te bezitten, dat wy vreemdelingen zyn in het ryk dezer wereld, gelyk onzen gezegenden Koning Jezus Christus, wiens Koningryk niet van deze wereld was, dat wy niet gehegt mogten zyn aan de dingen dezer tyd, als rechte beminnaars van de eeuwigheid, daar wy onze gangen hebben na toe gekeert: ô de Allerhoogste helpe ons te zaamen, door deze woestyne over berg en dalen, en tot dat gelukzalig einde, daar hy ons door zyn genade toe geroepen heeft, van den weg des verderfs; wy willen ons tot hem geneigd houden, hy is dat eeuwige leven en geeven, zyn genade en versterking zy by U L. wy hoopen een eeuwige maatschappy, na deze korte Pelgrims weg, een liefelyke by een wooning, en om dezer hoope wille zyn wy Vrienden. Vaar wel Zuster, in Jezus Christus het liefelyke herte Gods, zyn verdiensten beklyve op ons en U L. alle, het is my lief om te hooren, dat gy lieden doenmaals zo wel en gelukkig zyt overgekomen.

Het is met my na myn gelegentheid mooi, de ziekte is weg, ik heb de voorleede heele week, al dagelyks, den dag door op geweest, het af-

[p. 39]

scheid was voor 't naast tot in der eeuwigheid, doch het heeft de Hoogste noch anders belieft, en nu zullen wy malkander noch misschien in deze wereld ontmoeten, onderwyle zy de Heere met ons tot zyn welbehaagen, noch vriendelyk gegroet, van my U L. Broeder in de Zalige hoop.