Gedichten

[p. 102]

Najaarsindruk.

De vogels zijn heen en de velden staan naakt;

De wei vol waterplassen;

De bladeren liggen in het slijk,

Die in de lente wassen.

De wingerdranken slingren woest

En vallen van den gevel;

Nu hangt de treurnis over 't gemoed,

Gelijk een grauwe nevel.

Nu voelt het al den kouden slaap

En voelt den winter komen;

Nu zinken ze in den doodslaap ook

De gedachten en de droomen.

De wind ruischt door den naakten boom;

De hemel dreigt met regen;

Het lichte zaad der distels waait

In pluimkens langs de wegen.

De jonge wachtster staat bedrukt:

Zij hoedt voor 't laatst de koeien,

Die langzaam opzien van den grond

En naar hun stallen loeien.

[p. 103]

 

Zij volgt gedachtloos met haar oog

 

De wolken in de verte;

 

Dood en vernieling ligt over de aard

 

En de moedeloosheid in 't herte.