Zangen van Bilitis
(1969)–Pierre Louÿs–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 181]
| |
De kleine kinderen beminnen mij...Ga naar voetnoot*De kleine kinderen beminnen mij: zodra ik mij vertoon,
rennen ze op me toe en hangen aan mijn tunica, omklemmen
dan mijn dijen met hun kleine armen.
Ze maken dat ik bij ze zitten ga, kussen mij in mijn hals en
smeken mij met grote ogen. Ik weet heel goed wat dat wil
zeggen: ‘Bilitis, o liefje, laat ze ons toch zien (want wij zijn
braaf),
‘jouw borsten die zo grappig zijn, gepunt en met twee rose
vlekjes; jouw oksels die zo lekker ruiken en waarin zwarte
lokjes zijn gegroeid (en krijgen wij die later ook?).
‘En laat ons dan vooral (zonder je pijn te doen hoor,
lieve Bilitis) eens trekken aan de zachte krullen van je buik
en aan de mooie lippen die daaronder liggen.’
|
|