Zangen van Bilitis

(1969)–Pierre Louÿs– rechtenstatus



[pagina 158]
De herinnering aan Mnasidika Zij dansten voor elkander uit in snelle, wijkende beweging; het was alsof ze elkander steeds omstrengelen wilden en toch beroerden ze elkander niet of soms heel vluchtig met getuite lippen. Als ze elkander onder 't dansen de rug toekeerden, keken zij langs hun schouders toch nog naar elkander en op hun opgeheven armen blonk het zweet, hun fijne haren zwierden voor hun borsten. Het smachtende in hun ogen, de hitte op hun wangen en de ernst op hun gezichten, vormden drie vurige zangen. Steels streken ze langs elkander en dan knikten ze hun lichaam in de heupen. En plotseling vielen zij neer om traag het dansen te volvoeren op de grond... Herinnering aan Mnasidika, toen kwam je over mij en alles werd me hinderlijk buiten jouw liefelijk beeld.