Zangen van Bilitis

[p. 159]

De jonge moeder

Meen niet, Myromeris, dat jij door 't moederschap nu minder
mooi zou zijn. Zie toch hoe onder 't kleed jouw lijf z'n
spichtigheid heeft uitgewist tot wulpse zachtheid.

Je borsten zijn twee grote omgekeerde bloemen op je borst
en uit hun afgesneden steeltjes ontsnapt melkachtig sap.
Je buik is zachter nu, een hand al kan hem in vervoering
brengen.

En kijk toch eens naar het kleine kindje, dat werd
geboren uit de huivering die jij op 'n avond onderging in de
armen van een onbekend passant, wiens naam je ontschoten
is. Droom van haar verre toekomst.

Die oogjes, nu nog nauwelijks geopend, zullen zich eens
verlengen met een lijn van zwarte verf en zullen bij de
mannen dan verdriet of vreugde zaaien met één beweging
van hun wimpers.