Zangen van Bilitis

[p. 151]

Het kleine rozenkoopvrouwtje

Gisteren, vertelde Nais mij, bevond ik me op 't plein, toen
er een meisje langskwam, gekleed in rode lompen, dat rozen
aanbood aan een groepje jongelieden. En toen hoorde ik dit:

‘Koop iets van mij. - Leg uit, kleintje, wat je bedoelt want
we begrijpen niet wat je verkoopt jezelf? je rozen? ofwel
allebei? - Wanneer je alle bloemen van me koopt, krijg je de
mijne er gratis bij.

- En hoeveel vraag je voor je rozen? - 'k Moet zes obolen
voor mijn moeder hebben, anders word ik geslagen als een
hond. - Ga met ons mee, je krijgt een drachme. - Zal ik dan
ook m'n zusje halen?’

En beiden zijn ze met de mannen meegegaan. Ze hadden
nog geen borsten, Bilitis. Glimlachen konden ze niet eens.
Ze trippelden als geitjes die men naar de slachtbank voert.