Zangen van Bilitis(1969)–Pierre Louÿs– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 139] [p. 139] Aan een gelukkig echtgenoot Agorakrites, ik benijd je met zo'n toegewijde vrouw. Zij is het die persoonlijk voor de stal zorgt en des morgens speelt zij niet het minnespel maar gaat de beesten drenken. En dat verheugt jou. Want hoeveel anderen - zeg jij - zijn er niet die slechts aan lage geilheid denken, de nacht doorwaken en de dag verslapen en die bovendien hun overspelgenoot verzoeken om misdadige bevrediging. Jaja: jouw vrouw werkt in de stal. Ze zeggen zelfs dat zij oneindig teder is voor de jongste van jouw ezels. Jaja! Het is een prachtig dier. Hij heeft een zwarte vlek boven de ogen. Ze zeggen dat zij graag tussen zijn poten speelt, onder zijn zachte, grijze buik. Maar die dat zeggen zijn natuurlijk lasteraars. Wanneer jouw ezel haar bevalt, Agorakrites, dan is dat ongetwijfeld omdat jouw oogopslag haar aan de zijne denken doet. Vorige Volgende