Zangen van Bilitis

(1969)–Pierre Louÿs– rechtenstatus



[pagina 136]
De danseres met de crotalen Aan je twee vederlichte handjes bind je je klinkende crotalen, mijn lieve Myrrhinidion, en op je gazen kleed na naakt, strek je dan je gespierde leden. Wat ben je mooi zo met geheven armen, gewelfde lendenen en karmozijnen borsten! En je begint: beurtelings komen je voeten neer, ze aarzelen en glijden zacht en traag. Je lichaam plooit zich als een sjerp, je streelt je huiverende huid, de wulpsheid overstroomt jouw lange, haast bezwijmde ogen. Opeens, klepper jij de crotalen! Krom je nu op je gespitste voeten, schudt met je lendenen en gooi òp je benen; maak dat je ratelende handen alle begeerten verzamelen rondom jouw wervelend lijf. Wij juichen je met felle kreten toe, of je nu - over je schouder lachend - met 'n siddering je schokkende, gespierde billen trillen laat, of dat je - bijna languit achterover - golft op het ritme van je herinneringen.