Zangen van Bilitis

[p. 129]

De herberg

Herbergier, wij zijn gevieren. Geef ons maar één kamer met
twee bedden. Het is nu te laat om nog terug te keren naar de
stad, de weg is door de regen onbegaanbaar.

Breng ons een mand vol vijgen, kaas en donkre wijn; maar
trek mij wel eerst mijn sandalen uit en was mijn voeten, want
de modder kriebelt me.

Laat ook naar onze kamer twee bekkens water brengen, een
volle lamp, een wijnmengschaal en bekers. En schudt het
dekbed op en klop de kussens uit.

Maar laat het bedden zijn van stevig esdoornhout, van
planken die van zwijgen weten! Morgen hoeft u ons niet te
wekken.