Zangen van Bilitis

(1969)–Pierre Louÿs– rechtenstatus



[pagina 110]
De hartverscheurende herinnering Ik weet nog hoe... (op welk uur van de dag heb ik haar niet voor ogen!) ik weet nog hoe zij met haar zwakke, overbleke vingers heur haar placht op te lichten. Ik weet nog hoe zij op een nacht in slaap viel, met haar wang hier op mijn borst, zo liefelijk dat geluk mij uit mijn slaap hield, en de andere morgen haar gezicht de indruk van de ronde tepel toonde. Ik zie haar nog haar beker melk vasthouden, mij daarbij glimlachend van terzijde aanziend. Ik zie haar nog, gepoederd en gekapt, haar grote ogen wijd-geopend voor haar spiegel en met een vinger 't roodsel op haar lippen wat verbeterend. En als mijn wanhoop dan een permanente foltering is, komt dat vooral omdat ik weet - van ogenblik tot ogenblik - hoe zij zich gaan laat in de armen van die ander, wat zij van haar verlangt en wat zij aan haar schenkt.