Zangen van Bilitis

[p. 109]

De laatste poging

‘Wat wil je, oudje? - Jou troosten. - Da's verloren moeite.
- Men heeft mij verteld dat jij sinds de breuk van liefde gaat
tot liefde, zonder rust te vinden of vergetelheid. Ik kom om
je iemand voor te stellen.

- Spreek dan. - Het is een jong slavin, geboortig uit Sardinië.
Zij heeft haar weerga niet ter wereld want zij is man en
vrouw in één, al wekken ook haar boezem en haar lange
haren en haar stem een zekere indruk.

- Hoe oud? - Zestien. - Hoe lang? - Zeer lang. - En niemand
hier heeft zij bekend, behalve Psappha die hartstochtelijk
verliefd geworden is en haar van mij wou kopen voor wel
twintig mina's. Als je haar huurt, is ze voor jou. - Wat moet
ik met haar aan?

Al tweeëntwintig nachten tracht ik vruchteloos aan de
herinnering te ontkomen... Goed, ook deze zal ik nog
proberen, maar waarschuw 't arme kleintje vantevoren,
opdat ze niet verschrikt wanneer ik in haar armen weer in
snikken uitbarst.