Zangen van Bilitis

[p. 95]

Wandeling langs de vloedlijn

Terwijl wij zwijgend wandelden op 't strand, tot aan de kin
gewikkeld in onze donkere wollen overkleden, kwamen er
jonge meisjes langs.

‘Ach! Dat zijn Bilitis en Mnasidika! Kijk eens wat wij een
mooi eekhoorntje gevangen hebben: het is zacht als een
vogeltje en even schuw als een konijn.

‘Bij Lyde zetten wij het in een kooitje, dan geven wij het
volop melk en blaadjes groene sla. Het is een vrouwtje, dus
het leeft heel lang.’

De dwaze meisjes gingen hollend verder. En wij, wij gingen
zwijgend zitten, ik op een rotsblok en zij op het zand en zo
keken wij naar de zee.