Zangen van Bilitis

[p. 62]

Wiegelied

Slaap zacht: je speelgoed heb ik aan Sardinië gevraagd,
je kleertjes Babylonië. Slaap, dochtertje van Bilitis en van
een koning van het morgenrood.

De bossen zijn de vorstlijke paleizen die alleen voor jou
gebouwd zijn en die 'k jou geschonken heb. De stammen
van de dennen zijn de zuilen; de hoge takken zijn de bogen.

Slaap. Opdat hij je niet ontwaken doet, zou 'k zelfs de zon
wel aan de zee verkopen. De wind verwekt door
duivenvleugels is minder vluchtig dan jouw adem.

Meisje van mij. Vlees van mijn vlees, wanneer je weer de
oogjes opent mag je zeggen wat je hebben wilt: de vlakte of
de stad, de bergen of de maan, ofwel de blanke stoet der
goden.