Zangen van Bilitis

[p. 59]

Lied

‘Zo duister is de nacht dat hij m'n ogen binnendringt. - Je
zult het pad niet kunnen volgen. En zo verdwaal je in
het woud.

- 't Geraas van vallend water vult mijn beide oren. - Je zou
de stem van die je liefhebt niet meer horen, al stond hij ook
op twintig pas van hier.

- De geur der bloemen is zo zwaar dat ik bezwijm en neer
zal vallen. - Je zou het zelfs niet merken als hij je pad zou
kruisen.

- Oh nee! Hij is erg ver van hier, aan de andere zijde van
de berg; maar toch... ik zie en hoor hem en ik voel hem
alsof hij mij nu beroert.’