Zangen van Bilitis

[p. 56]

Bilitis

De ene vrouw hult zich in witte wol, een ander kleedt
zichzelf in zijde en goud. En weer een ander dekt haar huid
met bloemen, groene bladeren en druiven.

Ik weet alleen maar naakt te leven. Mijn minnaar, neem mij
als ik ben: zonder gewaad, sieraden of sandalen; hier is
Bilitis... anders niets.

Mijn haren zwart van eigen zwartheid, mijn lippen rood van
eigen roodheid. Mijn krullen zweven om mij heen zo vrij en
rond als veren.

Neem mij zoals mijn moeder mij eens maakte in een verre
liefdesnacht, en als ik je zo beval, vergeet dan niet mij dat
te zeggen.