Zangen van Bilitis

(1969)–Pierre Louÿs– rechtenstatus



[pagina 44]
De bereidvaardige vriendin Het onweer heeft de hele nacht geduurd. Selenia met de mooie haren was op bezoek gekomen om met mij te spinnen. Bang voor het modderig pad, is zij gebleven en dicht tegen elkaar aangedrukt hebben wij samen mijn klein bed gevuld. Als meisjes bij elkaar tesamen liggen, dan blijft de slaap buiten de deur. ‘Bilitis, zeg me, zeg me toch wie jij bemint.’ Zij liet haar been over het mijne glijden om mij zacht te strelen. En met haar mond vlak voor mijn mond sprak zij tot mij: ‘Ik weet, Bilitis, wie jij mint. Sluit nu je ogen, ik ben Lykas.’ Ik roerde haar even aan en gaf ten antwoord: ‘Zie ik het soms niet goed, dat jij een meisje bent? Je grapjes zijn wat ongepast.’ Maar zij zei weer: ‘Nee echt, als jij je ogen sluit, dan ben ik Lykas. Voel: zijn armen. Voel: zijn handen...’ En teder wist zij in de stilte mijn droombeeld te betoveren met een wonderlijk visioen.