Zangen van Bilitis

[p. 33]

Vruchtbare Melia's

Zo gauw de zon wat minder heet gaat branden, gaan wij
spelen aan de oever van de stroom. Daar zullen wij dan
stoeien om een tere krokus en een vochtige hyacint.

Wij maken er de kring der rondedans en snellen voort in
slingerdans. Wij houden elkaar bij de handen vast en bij de
sleep van onze tunica's.

Vruchtbare Melia's! Schenk ons nu honing. Vruchtbare
Najaden! Baadt met ons! Vruchtbare Meliaden! Geef ons
schaduw over onze lijfjes, nat van zweet.

En dan, weldoende nimfen, offeren wij u niet de
schandelijke wijn, maar olie en ook melk en geiten met
gekrulde horens.