Als broer en zuster

[p. 56]

[XV]

Mijn moeder rekende er op dat mijn vader deze paar weken voor me zou zorgen. Mijn vader rekende er op dat mijn zuster mij te eten gaf. Mijn zuster kon het niet schelen: ‘Het is jammer dat je hier niet slapen kunt, want thuis is het een troep (vader gaat nogal maar grootmoeder is een vuns). Hier kun je je wassen!’ Zij nam mij mee naar Sarriá en liet mij trots haar flat zien.

‘Nu ben je mijn gast en ben ik hier de baas, broerlief...’

De opzichtige luxe van de woning maakte indruk op me.

‘De prins heeft betaald,’ zei Mercedes, ‘maar ik heb alles uitgezocht. Vind je dat ik een goede smaak heb?’

‘Wie is de prins?’

‘De prins is de man die betaalt, de prins is mijn weldoener. Ik begrijp niet waarom, maar hij schijnt het heerlijk te vinden geld uit te geven voor een vrouw als ik. Begrijp jij het?’

[p. 57]

‘Nee.’

Ze lachte spottend.

‘Vind je het thuis fijner?’

‘Nee.’

‘In Holland, misschien?’

‘Nee.’

‘Wel--’

Ze had gelijk. Vergeleken met het gore, verschoten meubilair thuis, het groezelige streepjesbehang en de onregelmatige plooien in de gordijnen, leek dit het toppunt van orde en zindelijkheid. Nergens een spoor van as of stof; mijn zuster scheen beducht voor schrammen en vlekken. Terwijl thuis de wanden vol hingen, prijkten hier slechts enige foto's.

‘Dat ben ik,’ zei Mercedes, ‘en dat ook...’

‘Ik zie het.’

‘Ik vind mijzelf mooi.’

‘Dat heb ik gemerkt.’

De toon in mijn stem stond haar niet aan.

‘Ben ik soms niet mooi?’

‘Niet zo erg,’ zei ik, mij verdedigend.

‘Waarom niet?’

‘Je bent ijdel,’ zei ik, ‘en heel erg mooi.’

Er kwam een gedachte bij me op.

‘Heb je als kind veel gespeeld?’ vroeg ik.

‘Waarom vraag je dat? Hoe bedoel je dat?’

[p. 58]

‘Hield je van poppen?’

Ze keek me uitdagend aan. ‘Wat wil je daarmee zeggen?’

Ik haalde mijn schouders op.

Mercedes zei boos: ‘Wanneer je denkt dat ik je begrijp, dan heb je het mis. Ik houd helemaal niet van poppen. Nadat papa mij uit Leuven meenam, kwam ik bij oma; zij en ik haatten elkaar als de pest. Je weet niet wat dat betekent maar zij is ook eens mooi geweest (kun je het je voorstellen?). Ze stuurde mij de straat op.’

‘Waarom?’

‘Omdat er geen geld was. De Burgeroorlog brak uit en ik verkocht brood op de zwarte markt. Als er geen brood was, bedelde ik. Ik stal en kwam in de gevangenis terecht, ik stal vaak en verduiveld handig ook!’

‘Hoe oud was je toen?’

‘Twaalf of dertien. Maar toen ik vier maanden later vrijkwam heb ik mij gewroken. Ik stal zoveel dat ik er ziek van werd.’

‘En nu?’

‘En nu vraagt mijn broer of ik van poppen houd... “houd je van poppen?” Ik heb zelfs geen pop gestolen,’ schreeuwde ze. ‘Begrijp je dat?’

Zij zag mij aan, volkomen uitgeput. Ik nam haar gezicht tussen mijn handen en beiden lachten we.