Gedichten

[p. 48]

[De morgenwind bezwierf de dunne boomen...]

De morgenwind bezwierf de dunne boomen...
De sterren killen heen in het azuur...
Gelig de dag loenst aan en heimlijk, guur,
Wroet'len rots-rijzenissen: schrikken, droomen.
Achter de trein die onvervaard blijft stoomen,
Wakkert de dageraad .. en heen bleekt 't vuur
Der sikkelige maan. Van 'n spane-vuur
Een rook-draad streeft, verkrinkeld onder 't doornen...
De wereld gansch omwaaierd raakt van 't licht,
Dat 't elken dag zijn vlammende gedicht,
Straalt over lij en, lachen; hopen, vreezen...
Lang voor ik was en als ik weg zal wezen...
Het oord brandt wild en rood; de lamp gaat flauwen...
Hier in de trein rust al mijn hebbe'-en-houën.

Barcelona-Valencia, 6 December 1901.