Liederen van Mechtildis van Lom en andere annuntiaten, voorafgegaan door de Transcedron-kroniek van Barbara de Put
(1957)–Mechteldis van Lom, Barbara de Put– Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 206]
| |
Ga naar margenoot+26. Klaghliedeken aen de H. Moeder Godts Maria.Ick klagh u, moeder iesu, saen:
Een bitter see heeft mij omvaen,
mijn hert is vol benauwe!
Helpt mij toch, o moeder soet,
5[regelnummer]
in desen swaeren rouwe.
U bermhertighe ooghen soet
slaet eens op mijn droevigh gemoet!
Waer ick mij keer of winde,
ick en vinde nievers troost
10[regelnummer]
oock in mijnen beminde.
Hij houwt of hij niet en hoort
en of hij waer op mij gestoert.
Clagh ick mijn smert certeijne,
k'en gevoel sijn hulpe niet:
15[regelnummer]
dat doet mij droevigh weene.
Ick weet nochtans ut sijn natur,
dat hij niet en is vree of stur,
maer vol van soete minne.
Evenwel, wat ick hem segh,
20[regelnummer]
hij troost mij niet van binne.
Ga naar margenoot+Keer ick mij tot de menschen, siet,
sij konnen mij oock helpen niet.
Wat s'mij seghen of praten,
k'hebber gheen gevoellen af:
25[regelnummer]
ick vindt mij gansch verlaeten.
Mijn reden seijdt: Omhelsch den strijt,
t'sal maer dueren een corten tijt,
maer t'ligham komt geclaghen:
| |
[pagina 207]
| |
Sal ick in dies banigheijt
30[regelnummer]
eijnden alle mijn daghen?
Maria soet, mijn moeder wisGa naar voetnoot105.*
siet t'gevaer daer mijn siel in is:
den gheest strijdt teghen t'vleesche.
Al wil d'reden boven sijn,
35[regelnummer]
t'ligham soeckt sijnen eijsche.
Spreckt dan voor mij, o moeder schoon,
aen Iesus uwen lieven soon,
dat hij mijn herte banghe
verlight met sijn grati soet,
40[regelnummer]
daer ick soo naer verlanghe.
Ga naar margenoot+Want dit lijden dat is soo groot,
soo bitter als de vreede doot,
mijn hert is in douleure!
Helpt mij dan, o Moeder soet,
45[regelnummer]
in dese banghe urre.
Waer sal ick vlughten dan tot u,
o Moeder van mijnen iesu?
Door hem kont ghij versoeten
al mijn pijn en al mijn smert
50[regelnummer]
Helpt mij met u invloijten!
Al sterft het herte dat het crackt,
al wort met pijn t'ligham geraeckt,
magh ick u hulp genieten,
hoe groot lijden het dan is,
55[regelnummer]
t'en sal mij niet verdrieten.
Maria, ick beveel mij heel
mijn hert, mijn ligham ende siel
in u moghent bestiere;
b'waert mij van den val der sond,
| |
[pagina 208]
| |
60[regelnummer]
o moeder goedertiere!
fin.
|
|