Liederen van Mechtildis van Lom en andere annuntiaten, voorafgegaan door de Transcedron-kroniek van Barbara de Put

9A. Vervolgh van t'selve op den naem Maria.

Maria soet, mijn eenighe hoepe,
ghij sijt soo vol van dit soet vier,
sint mij doch wat ginsterkens nier,^31.
ontsluijt u hert en doet het ope!
Comt, moeder, hier, comt met u vier,
verbrant mijn siel,
o consummert en vertertse geheel!

⁺Aensiet toch eens, o mijn soetste vrouwe,
een arm kint, dat u aenroept.
O mijn cleijn vierken toch aenstoeckt!
O moeder, comt sonder ophouwe,^32.
comt met u vier, maeckt brant alhier,
werpt vlammen heet,
verandert mij in vier en vlammen beijdt.

Raeckt mijne siel en sij sal brande
in Godts liefde soet, overgroot.
Leijt mij bij uwen soone soet,
o stiert mij met u lieve hande
int wesen schoon van uwen soon!
Treckt mijne siel
doot u vier en u vlammen, set mij heel

In dien grooten al, die van versaeijden^33.
al mijn begheerten, groot en wijdt,
daer de minnende vint altijt

31. Vonken.

+ p. 42

32. Zonder uitstel.

33. Verzadigen.

[p. 165]

25

al haer genogen, vrogh en spaede.

 

O moeder soet, doet op den schoet^34.

 

van u soet hert!

 

Maeckt mij heel een met uwen soon eerweert.

 

 

 

Aen sijn wesen, vol van soete minne,

30

bint mijne siele vast en sterck.

 

Siet, ick wil in der liefden perck

 

strijden om sulck eewigh gewinne!

 

Comt, stoeckt dan t'vier, o moeder hier!

 

Verbrant mijn siel,

35

o consummert en vertert mij geheel!

34. Doe open.