Liederen van Mechtildis van Lom en andere annuntiaten, voorafgegaan door de Transcedron-kroniek van Barbara de Put

²Van de droeuige doot van ons eerwerdige .2. moeder Ancilla en van haer wtuaert, het 30. cap.

Onse Eerweerdighe tweede Moeder Ancilla Suster Geertrŭydt van Berghen; heeft seer loffelyck geregeert, den tijt van 3. Iaeren .6. weeken en 3. daghen/ oudt synde 54. Iaeren. sy hadde haer h. professe ghedaen int conŭent der Annŭntiaten binnen loŭen/ (gelyck voor geseijt is) ende heeft inde .H. Oorden van de bebenedijde Moeder Godts Maria/ Godt almachtich ende syn gebenedyde Moeder seer vierichlijck ende getroŭwelijck gedient 30. Iaeren/ sy heeft geweest 18. Iaeren Meestersse van de noŭitien/welck officie sy oock seer loffelijck bedient heeft, synde seer Iŭerich om de Ionckheydt te leeren en te onderwiesen om een goet fondament te leggen / Sy was seer naŭ inde onderhoŭdinghe van onsen h. Regen en statŭten,

2 Hier begint nogmaals een andere chroniqueuse. Bovendien verandert hier het schrift van de titels der hoofdstukken. De tweede Moeder Ancilla, Geertruijdt van Berghen, stierf op 3 oktober 1635. Sr. Barbara de Put, toen novicemeesteres, was haar enkele maanden in de dood voorgegaan (6 maart 1635). Dit zou de veronderstelling kunnen bevestigen, dat Barbara de Put de titels van de hoofdstukken bleef schrijven om de eenvormigheid van het geheel te bevorderen.

[p. 107]

ende alle goede oordinantien/ ende oock om ons de selŭe te doen onderhoŭden. Een wtnemende liefhebster tot het .h. ghebedt: en tot de alderheijlichste Moeder Godts Maria, ons daer ghedŭerichlyck in

⁺ voeyende door haer leŭende exempelen, ende oŭerŭloedighe vermaeninghe, soeckende onse herten ghedŭerich te inflamieren¹ met een nieuwe viericheijt, Arbeydende met een Moederlijcke affectie de bedroefden te vertroesten: die in tentatie² waeren te verstercken, en die in cranckheyt waeren te helpen, een Iegelijck naer dat hem van noeden was.

Maer eijlatie dese consolatie en heeft niet langhe ghedŭert, want als wij niet eens en peysden om noch beroeft te worden van alsŭlckene grooten schadt / die ons altesaemen noch soo seer noetsaeckelijck was, soo heeft de eeuwige wiesheijt godts ons desen belieŭen te ontnemen / ende tot hem te trecken / want den 27. september soo heeft onsen lieŭen heer ons Eerweerdighe Moeder comen besoecken met het roet melesoen³ waer om wy altesaemen in groote droefheijt waeren / des sachternoens soo cregh ons E. Moeder daer een cortse toe / dit was op eenen donderdach / wij waeren altesaemen seer benaŭdt siende dat de sieckten dagelyckx vermeerderden / ons eerweerdighe Moeder viccarisse, deden ghedŭerich bidden voor ons E. Moeder Ancilla, waert den wille Godts dat het mocht beter worden, daer en was doen gheenen doctoor inde stadt, alsoo dat wy den berbier⁴ lieten comen / om ons E. Moeder te cŭreeren, hy deden syn beste om haer te helpen / ende gaeff ons oock seer goeden hop / want hy seyden datter int minsten gheen perijckel en was van sterŭen / wy bleŭen nochtans in groote vreese / niet weetende wat dat Godt beliefden met ons te doen / den 30 september / (het welcken doen was op eenen sondach) doen worden ons E. Moeder des sachternoens naert sieckhŭijs gedraghen om daer meerder rŭst te hebben / maer

+ [fol. 77]

1 Te ontsteken.

2 Die bekoord werden tegen de volharding.

3 Buikloop (vaker: melisoen en menisoen).

4 De barbier oefende vroeger vaak de geneeskunst uit; hij trad dan wel op als algemeen heelmeester, maar ook als chirurgijn en laatmeester.

[p. 108]

sy en qŭaem daer niet weer wt / want den 2. october soo creg ons E. Moeder sŭlcken stercken cortse dat het scheen dat de doodt daer was / den berbier worden geroepen, den welcken verwondert was van die cortse / maer gaeff noch goeden moet, seggende dat die sieckten daer soŭde naer omslaen / Maer eylacie die doodt volchden daer naer / want des snachts omtrient elf vren worden de .H. ghemeijnten op gheclopt / om datmen sach datter teeckenen van de doodt qŭaemen / ende onsen E. Pater gardiaen / met onsen E. Pater / worden gehaelt / om ons E. Moeder haer kercken rechten¹ te gheuen / de welcken sij met groote begeerten / en met vol verstandt ontfanghen heeft / ende soo haest als dit ghedaen was / soo is sij gevallen in

⁺ Agonie², ende heeft soo ghebleŭen tot omtrient 4. vren naer midnacht wanneer sy haeren geest heeft ghegeŭen / (ons latende in groote droefheijt:) weesende op eenen wonsdach den 3. october /

Ende den 4. october op S. Franciscŭs dach des smorgens is sij gesoncken³/ om sommighe oorsaecken/ ende men en song doen maer / den psalm. Laudate dominum de celis⁴. tot tsanderen dachs wanneer wy een sollemneele wtuaert hebben ghehouden / ende die 10. naer volgende daghen met processie naert graeff gaende / leesende den psalm. Miserere / ende De profundis⁵. ende aent graff singgende het R. Libera me domine⁶. ende voorts ghelyckmen voor de Oŭersten behort te doen. Sy leijt int middel van ons capittel huijs / aende rechte siede van ons E. eerste Moeder saliger memorie / wiens lieue sielen moeten rŭsten in vreden.

Als ons nŭ oŭer comen dese groote droefheijt / en dat wy waeren weeskens t'sonder Moeder, soo heeft ons E. Moeder

1 Te bedienen; de laatste Heilige Sacramenten toe te dienen (te berechten).

+ [fol. 78]

2 Doodstrijd.

3 Begraven.

4 Psalm 148: Looft den Heer vanuit de hemelen.

5 Ps. 129 en ps. 50. (Vuig.)

6 Het responsorium: Bevrijd mij, Heer..

[p. 109]

viccarisse ghebeden aen onsen E. Pater gŭardiaen dat syn E. ons toch soŭde willen helpen ende Broeders naer den E. Pater Proŭinctiael. sinden om syn adŭijs te gheŭen om wederom een ander Moeder te kiesen, ende den E. Pater Provinctiael onbodt dat hij noch niet en cost comen / maer dat wij noch soŭden patientie hebben tot ter tijt dat hij selŭer hier qŭaem het welck wel omtrient .6. weeken aen liep / ondertŭsschen dede ons ons E. Moeder viccarisse oŭer al bidden op dat den .H. geest soŭde mogen oŭer ons comen / en dat wy wederom een goede Moeder mochten vercrijgen / een alsŭlcken die godt van inder eeŭwicheijt daer toe hadde vercosen / Als wij aldŭs waeren verlanghende / soo heeft den goeden Godt onse ghebeden verhort / want op S. Martinus dach¹ soo is onsen eerweerdigen Pater Proŭincial ghecomen / om een nieŭ Moeder te stellen / Den 12. noŭember soo heeft syn E. de stemmen gehoert vande visetatie / ende met eenen gebracht waer toe dat een iegelijck gesint was aengaende de kiesinge van de E. Moeder. Den 13. noŭember soo heeft men een solemneele Misse gesongen van den .H. Geest / en daer naer den Veni creator. desen wt sijnde soo qŭaem den E. Pater Proŭinciael, met de ander E. Patris² / boŭen aende tralie om de electie van de nieŭwe

⁺ Moeder te doen / de welcke eendrachtelijck viel op onse E. viccarisse. S. Maria van den Blaesberch / Den E. Pater Proŭinciael confirmeerden haer int offitie. Dit was nŭ ons 3. Moeder Ancilla. Sij hadde gheweest 21 Iaeren ons E Moeder viccaris,

Als nŭ de confirmatie van ons E. Moeder gedaen was soo dede den E. Pater Provinciael de H. gemeijnte wederom bij hem comen om een ander Moeder viccaris te kiesen / welcke electie viel op ons Beminde S. Emilia Mŭdders / ende den E. Pater Provinciael confirmeerden haer oock int offitie. dese confirmatie gedaen sijnde / Soo leyden ons beminde S. Digna

1 Martinus, paus en martelaar, gestorven 655.

2 Lees: paters.

+ [fol. 79]

[p. 110]

cornelis / met de heel H. gemeijnte ons E. Moeder Ancilla / ende ons E. Moeder viccaris / een iegelijck naer haeren stoel. De E. nieŭwe Moeder Ancilla. in den stoel vande Moeder / ende de E. Moeder viccaris inden stoel vande viccarisse / ende de H. gemeijnte gaende elck naer haeren graet inde gestoelte / songen met danckbaerheijt Te deŭm Laŭdamus¹ onder den welcken onse E. nieŭwe Moeder viccaris / onse E. Moeder Ancilla ginck cŭssen / ende daer naer soo ginck S. Digna cornelis ons E Moeder Ancilla / en ons E. Moeder viccaris cŭssen en willecom heeten / en soo voorts de heel H. gemeijnte. Alst nŭ den Refter ghelŭydt was, soo leijden S. Digna Cornelis / S. francisca heijster / S. Anna schelart² / onse E. Moeder Ancilla / en onse E. Moeder viccaris / Int capittel hŭijs / ende inden Refter op de plaetse vande Moeder / ende vande viccarisse.

Ende den 21. nouember / naer noen soo vergarden de H. gemeijnte int werckhŭijs / ende wij vernieŭden altesaemen onse H. Professie in de handen van ons E. nieŭwe Moeder Ancilla.

1 U, God, loven wij.

2 Deze zusters waren blijkbaar discreten of raadzusters.