Uyt-spanningen, behelsende eenige stigtelyke liederen

Kinder-Lijck van Henricus Saldenus Soontje van D. Guiljelmus Saldenus en Anna Baerle, Overleden 4/14 Mey 1666. oud 8. maanden.

I.
HEnderickjes Soete blickjes,

Herte-strickjes Hadden 't hert

Van de Vader, En (con 't nader)

Van de Moeder, So verwert,

II.
Dat sy stonden // Vast gebonden

[p. 314]

 

Aan de vonden      Van sijn oog.

 

Mit ontglipten // Mit ontslipten

 

Hy, en gaf sig naar om hoog.

 

III.

 

Om te schijnen // Onder fijne

 

Cherubynen      In het rond,

 

Daar het Geesje // Salig weesje

 

Niet en is dan tong en mond.

 

IV.

 

Om de reyen // Te geleyen

 

Die hem 't schreyen      Van dit Dal

 

Haast ontleren // En vereeren

 

Met hem sullen 't eeuwig Al.

 

V.

 

Siet daer speelt hy // Nu, daar queelt hy,

 

Daar verbeeldt hy      D' Heylicheyd.

 

Siet daer blinckt hy // Nu; daar drinckt hy

 

's Hemels dranck in eeuwicheyd.

 

VI.

 

Inden hogen // Slaat hy d' oogen

 

Onbedrogen      Na beneen,

 

En vol wonder // Siet hy onder

 

Al dit tranen-dals geween

 

VII.

 

Die sijn Hoeder,, En sijn Moeder

 

Waren, doeder      Ader-slag

 

In sijn vleesje // Was en 't Geesje

 

Nog in 't lichaam-grafje lag.

Kan mede gesongen worden op de volgende wijs.

VIII.
VRouwe! seydt hy, Man! wat schreyt gy!

[p. 315]

Waarom beydt gy Niet de tijd,

Dat gy na de Christen-dade'

Hier in ruste by my sijt!

IX.
Slaat uw' ogen // Maar om hogen,

Daar sy vlogen      Door 't geloov.

En uw deugden // By dees vreugden

Sijn niet meer dan d' eerste schoov: ⁺

X.
Hier en schreytmen; Siet! hier reytmen:

Hier verbreydtmen       Met gesang

'sHemels daden,, En genaden,

Sonder eynden eeuwen lang.

XI.
Hier verlustmen // Sig, en rustmen

Vleytmen, kustmen      Eeuwiglijck:⁺

Iuygtmen, singtmen, Danstmen, springtmen

Davids dans volmaacktelijck. ⁺

XII.
Des veragt gy // Al u clagt vry,

Iuygt, en lagt vry      In het Heyl.

Dat door hopen,, Gy belopen

Moet, en ick so vroeg beseyl!

XIII.
Maackt uw hand' en // Herte vande

Werelds banden      Vry, en rasch

Sult gy inde // Vryheyd vinde'

Die wel eer uw kindje was.

XIV.
Na de paden // Der genaden

Door te waden      Tot het Goed,

+ Rom.8.23.

+ Cant.1:2.8:1.

+ 2.Sam.6:14.

[p. 316]

 

Tot de Waarheyd,, Die de claarheyd

 

Van uw ligt my scheem'ren doet.

 

XV.

 

Maar mijn oogen // Die nu 't hogen

 

Sien, gedogen      'T laag niet meer.

 

Segt dan tot my // Blijft daar, tot wy

 

Komen, maar comt gy niet weer.