Uyt-spanningen, behelsende eenige stigtelyke liederen

Aandagten op 't selve voorwerp.

VRaagt niet, waarom den Hemel staat met so veel plagen,
En Bogaerd weg-rukt? 's Lands ondraaglijke hovaardy;
Verkeerde sugt tot Kerck- of Landen-heerschapppy:
Veel hoons den Naam door vloeck of laster toegedragen:
Den Rust-tyd rust-en nutloos sondig doorgeslagen:
Het Kind hard-neckig leer- en tugt-loos op-gevoedt:
Den Haat; den twist: de wraack so gragelijck geboett:
'd Onreyne stanck, en snoo doortrapte kuysheyds lagen:
Den buyck-dienst; overdaad; drinck-snoup-en lecker'rny:
Het ongedoode vleesch: de pragt in tovery:
Den werelosen 't sijnne ontruckt, en stout genoten:
Door leugentaal der menschen ommegang vernielt:
Door lust en eygen-sin des Waarheyds leer ontsielt:
Bestraft, en ongeheelt, den Hemel heeft verdroten.

't LAodiceesch geslacht in doode lauwigheyd:
Den Gods-dienst lust, nog eer, nog aandagt te bewijsen:
En tegen 't straffend Woord hardneckig op te rijsen:

[p. 228]

 

Des waarheyds kragt niet sien door ongevoelijckheyd:

 

't Be-arbeyd Woord, veragt door slapend' agt-loosheyd:

 

Of, al gehoort, onmagtig plaats in 't hert te werven:

 

(Vraagt my niet meer) die doen een Leeraar leven sterven.

 

Dat is; onnut, en dood sijn, eer sijn siel verscheydt.

 

Maar, hem in suyver-ernst verdrietig tegenlopen:

 

Door haar sijn arbeyd hem met hoon te doen becopen:

 

Door afgunst sijnen naam becrupen: is hem schier

 

De wreetste moord. men soud hem al het quaad wel wijten:

 

(Wou 't Godt) Men soud sijn hert met smert in stucken rijten:

 

Men soud; Beyd! seyd den Hemel sendt hem liever hier.

 

 

 

DIes trad hy Nebowaarts, als 't so den Hemel schikte,

 

En hayligde sijn laatste bed ten predick-stoel,

 

Om stervend, door sijn Beeld en leer sijns levens doel

 

Op 't Netst te Treffen, daar hy soo veel jaar na mickte.

 

Een Leeraer sterve al staande (seyde hy) en verquickte

 

Wie 't sag door Sterck Geloov'; Lanckmoedigheyt; ende in

 

Sijn doods benauwtheid Sig Te Buygen Na Gods Sin.

 

Oh! of Gods Kerck haar trouw stantvastig noyt verwrickte!

 

En elck een leerde voor syn nutste leste, Het goed

 

Te wicken, hoe, en met wat oog-merck hy het doet!

 

(Seyd hy) en, Mede-dienaars! dient Godt als een Eenen

 

So vreedsaam. Wijs, maar list verslinde d'eenvoud niet.

[p. 229]

 

Hebt sout in u, als gy naar eendragts doelwit schiet.

 

Leer (Utrecht) sterven! en daar voer Elyas henen.

Graf-Schrift.

VRoome, Onvroome, Hater, Vriend, Blind',
Leerling, Weeuw, Weese, Arm!
Uw Troost, Schrick, Liever, Vriend, Ligt,
Leraar, Schild, Schut, Scherm
Legt onder dese stenen // Gaat Bogaart vry bewenen.

Een ander.

VRaagt gy (Leser wie hier legt?
Met een Woord ist u gesegt:
't Is Bogaart
Wie Bogaart? vraagt dat niet, want die hier onder leyt
En was niet van 't gemeen:
Daar geen gemeen en is, en is geen onderscheyd;
Daar wass'er niet dan een.
Wat Bogaart? Desen kentmen maar door sig: gy moet
Het by sijn Naam verstaan:
Kent gy hem niet; denckt vry, wat moeyten ymand doet,
Daar 's geen beschrijven aan.
Die hier (Leser) ligt, sijn leven
Heeft hem selve maar beschreven.
Wy schildren wel met tranen het versterf:
't Is waar, en yet; dog 't is maar water verff.