Uyt-spanningen, behelsende eenige stigtelyke liederen

Jeugde-Vreugd.

Te singen als Soet geselschap dat met my, pag.78.

I.
ON-herroepelijcke jeugd!
Hoe wel past u soete vreugd?
Als nog in mijn jonge jaren
's Levens cragt in 't bloeyen staat,
Voegt het niet dat mijn hand snaren
Anders, dan in vreugden slaat.
II.
Vreugden eyst het jonge bloed,
Dat sijn eerste sprongen doet:
Maar waar vint men ware vreugden
Onder Son- en Maane- kring,
Daar al wat ons oyt verheugden
Vol is van verandering?
III.
't Hert bedenckt sig selve niet,
Of 't heeft stoffe van verdriet,
Dat het deerelijck can clemmen,
Clemmen met veel droefenis;
Of het schoon in vreugd te swemmen
Schijnt, en uytgelaten is.
IV.
Waar is so een blijde staat,

[p. 135]

 

Daar geen droefheyd na en staat?

 

Waar is de vreugde, die de pijnen

 

Van het uytterst' oordeel doet

 

(Niet vergeten, maar) verdwijnen

 

Door een wis oneyndig goed?

 

V.

 

Waar is vreugd die niet vergaat

 

Als de siel het lighaam laat?

 

Dan, helas! sal al het reyen

 

Haast in schreyen over gaan:

 

Salige vreugde, die dit schey'en

 

Sonder scheyden uyt can staan?

 

VI.

 

Salige vreugd die noyt verdwijnt!

 

Salige Son, die altijd schijnt!

 

Stralen, die voor eeuwig stralen!

 

Stralen, daar dit sigtbaar rond

 

(Op haar cragtig neder dalen)

 

In sijn schoonheyd uyt ontstond.

 

VII.

 

Eyndeloos genoegen! dat

 

't Algenoegsaam goed bevat:

 

Goed, daar alle goed sijn goedheyd

 

In erkent, en uyt ontfangt:

 

Soet, daar 't soet van alle soetheyd

 

In sijn vreugde-werck aan hangt.

 

VIII.

 

Goed om sig beminnelijck!

 

Vreugden enckel hemelrijck!

 

Waar sal ick mijn jeugdig leven

 

Nuttiger besteden, dan

 

In dat altijd vreugden geven,

 

En my noyt begeven kan?

 

IX.

 

Goed om sig beminnelijck!

 

Maar helas! onsienelijck;

[p. 136]

 

En daarom bemind te minder

 

Van die maar door d'oogen siet,

 

Dien wel vleesch en wereld hinder

 

Maar 't geloof geen hulpe biedt.

 

X.

 

Om sig selve minnelijck

 

Sal my sijn 't onsienelijck;

 

d' Eeuw'ge wijsheyd, d' eeuw'ge goetheyd

 

Kennen, minnen, eeuwiglijck

 

Is daar in mijn eeuwig goed leyd:

 

'k Wagt geen ander Hemel-rijck.

 

XII.

 

Kiest dan wijslijck jeugdig bloed,

 

Tot u vreugd bestendig goed;

 

Dat het geer-sieck hert vernoegen

 

Kan; en als het leven gaat,

 

U ten vasten suyl sig voegen

 

Sal, en dan voor eeuwig staat.

17. in Oogstmaant 1651.

Opdragt van 't voorgaande.

N.N. soeckt gy 't wesentlijck,
Vallen laat dan 't sigtbaarlijck:
Want als d'evenaar twee schalen
Min en meer met wigt belaan,
d' Eene rijsen, d'andere dalen
Doet, so moet het hier ook gaan.

Siet gy 't eeuwige gewigt?
Agt dan al het sienlijck ligt,
't Is maar raserny, te seggen
Werld en al is ydel, als
't Hert na 't sienlijck hunckrend leggen
Blijft, en maackt ons seggen vals.