Uyt-spanningen, behelsende eenige stigtelyke liederen
(1676)–Jodocus van Lodenstein–
AuteursrechtvrijSingt als: Rosemont waar gy vliedt. I.
SChepsels snood! Die mijn hart
Locken door vermaack ten smart,
Door een loos gevley, Door een
| |
[pagina 132]
| |
 valsch vermaack,
Weet dat ick u valscheyd sie, en wraack':
Iesu! Iesu soet! Iesu! hoogste van
Al wat my lusten can:
Iesu! wilt gy my, ick wil u, wil u alleen,
En segg tot al de schepsels: Neen.
II.
Menschen-gunst, maar een blick
Menschen-ongunst, maar een schrick,
Stelen 't herte weg; nog ist haat nog gunst,
Maar niet dan der schepslen tover-cunst.
Iesu! Iesu lief! Iesu 't hoogste van
Al wat my trecken can!
Iesu wilt gy my, geeft dat by my menschen niet
Meer gleden dan een enckel Niet.
III.
Menschen-schoon, 't Hooft-stuck van
Wat ons hier behagen can:
't Ciersel van uw beeld, Dat my billijck weckt
Tot uw lof, mijn hert vaack van u treckt.
Iesu, Iesu schoon! Iesu 't schoonste van
Wat my behagen can!
Iesu wilt gy my, leert my dat bevallijckheyd
Bedrog is; schoonheyd ydelheyd.
IV.
Menschen-min Die 't gemoed
Boven al herleven doet,
d'Edle menschen-min, als se menschen vleydt,
In onreyne togt my ligt misleyd'.
| |
[pagina 133]
| |
Iesu! Iesu lief! Iesu 't minlijckst van
Al wat ick minnen can!
Iesu mint gy my, Laat u min, u cruys, u croon
Mijn min my heyl'gen doen, of doon.
V.
D'yd'le pragt, 't costelijck kuys
Van mijn cleed, mijn hoff, mijn huys
Draagt de naam van Reyn, dat het oog verquickt,
Als, helas! het hert in 't dorre stickt.
Iesu! Iesu schoon! Iesu cierlijckst van
Wat my vermaken can!
Iesu! wilt gy my, geev my U dan tot cieraad,
En doet my sien des Hemels staat.
VI.
't Soet vermaack dat 't geboomt,
Dat het beeckje daar het stroomt,
Dat het morgen-rood, dat het groene cruyd
Geven; soeckt in als mijn hert ten beuyt.
Iesu! Iesu lief! Iesu 't soetste van
Wat my vermaken can!
Iesu! wilt gy my, Toont my u in wat daar swiert
In cruyd, in spruyt, in pluym-gediert.
VII.
Leckre tong, gulsicheyd
Heeft my dickmaals stil misleydt:
's Hemels mild gerief, 's lichaams wisse nood
Creeg de schuld van wat de lust gebood.
Iesu! Iesu soet! Iesu 't soetste van
Al wat my smaken can!
Iesu! wilt gy my, schenckt my 's Hemels leckerny
In waar geloov, so ben ick vry.
VIII.
Ah! Gevoel! ah! Gesigt,
Ah! betovrend schemer-ligt!
Geven op de hand! Tegenwoordicheyd!
Wat hebt gy my veelmaals 't hert verleydt?
| |
[pagina 134]
| |
Iesu! Iesu lief! Iesu 't waardigst van
Al wat my trecken can!
Iesu wilt gy my, Doet my door 't gelove sien
Wat heyl d'onsigtbaarheden bien.
Slagt-m. 1661. |
|