Kers-nacht ende de naervolgende dagen tot onze lieve vrouwe lichtmis
(1736)–Joannes de Lixbona–
AuteursrechtvrijOp de Wyse: Tantum ergo Sacramentum.
WEl aen Jesu, wilt bereyden
In u hert voor my een rust,
Daer ick noyt en magh uyt scheyden:
Ey, hier me mijn iver blust.
Waerom wilt gy langer beyden,
Daer gy kent mijn grooten lust?
2. Roosen hert gaet my eens open,
Want u reuck een iver treckt:
Ontsluyt eens die schoone knoopen,
Daer mijn schat light in bedeckt:
Mijn hert komt tot u geloopen
Door u liefd' alleen verweckt.
3. Opent u, wilt u uyt spreyden,
Als een Roose wijdt ontdaen:
Komt in mijn hert u vermeyden,
Dat ick uwen geur ontfaen:
Haest u, wilt niet langer beyden
'tWachten doet my pijne aen.
| |
[pagina 80]
| |
4. Voeght u hert midden in't mijne,
Van twee herten maeckt nu een:
Dat ick uws geheel magh zijne,
En van amoureusheyt ween;
Iae van liefde gansch verdwijne:
Heer ick bender me te vreen.
5. Of treckt tot u al mijn sinne,
Macht en will' en verstant:
Dat ick overdenck de minne,
Die u heeft aen't Cruys geplant;
En magh voelen eens van binne,
Hoe uw' liefde heeft gebrandt.
|
|