Kers-nacht ende de naervolgende dagen tot onze lieve vrouwe lichtmis
(1736)–Joannes de Lixbona–
AuteursrechtvrijOp de Wyse: Waer treckt gy haestigh henen uwen ganck, ô Galathea
Jesus.
O Maeght, mijn Bruyt, seght wat lust u te gaen?
Lanck dralen, dwalen hier over s'werelts baen,
In duysent lagen // Soo soetelijck wagen
U Ziele, die my heeft soo dier gestaen.
Bruyt.
Wie spreeckt hier dus, en wondt heel mijn gemoet?
En Jesu zijde gy het, die het doet?
Die met u straelen // Mijn hert komt by-haelen,
En trecken tot het ongeschapen goedt.
| |
[pagina 74]
| |
Werelt vliedt // 't Is al niet // dat gy my kont geven:
Jesus min // Heeft mijn sin // Nu tot hem gedreven.
Werelt.
Wel hoe Maeght moet ick dan wegh?
Bruyt.
Iae ge werelt, soo ick segh.
Werelt.
Siet wel dat't u niet en rouwt.
Bruyt.
Hoe kan't als my Jesus trouwt?
Die met hem paert // Is wel bewaert,
'tIs een Lam seer rijck en soet van aerdt.
Werelt.
2. Verlaet gy dan dit soete aerdtsche dal,
Vol Bloemkens schoon, en vol vreughden over al:
Alwaer de Roosen // Soo fraey staen en bloosen,
Daer ick u (soo gy wilt) med' kroonen sal.
Bruyt.
Neen werelt. Ick ken dien bedriegelijcken vondt;
Gy stryckt ons hier rechts het seemken aen den mondt,
En soeckt met streelen // Ons hert te steelen;
Daer naer laet gy ons liggen swaer gewont.
Op u vreught // Op u jeught // Op u lieflijck praeten,
Op u pracht // Op u kracht // magh m'hem niet verlaeten:
Werelt.
Och men doet, dat is gemist.
Bruyt.
Iae dat ick niet beter wist.
Werelt.
Houdt my vry van hoogen schick,
Bruyt.
Om u slechten oogenblick // Eer men aensiet // 'tGeen gy ons biedt,
| |
[pagina 75]
| |
Is't wegh, en verandert in verdriet.
Jesus.
3. Wel aen, nu gy Maeght dit slechte Poppe-goedt
Van s'werelts kraem, stoot en trapt het met den voet:
Soo sult gy gaen wesen // mijn Bruyt uyt-gelesen,
En hebben dat u lust ten vollen doet.
Bruyt.
Wat is dat Heer Jesus? Ey komt toch en beduyt,
Wat voor Iuweelen gy ons wilt reycken uyt,
Ick moet my verstouten // Wat samen te kouten;
Want u spraeck gaet te boven alle geluyt // Als gy lonckt // Soo ontvonckt
My met menigh herte // met een woordt // Iaeght ghy voort
Droefheyt, pijn, en smerte // Blijft my by, o Bruydegom.
Jesus.
Seght my Liefste toch waerom // Zijnder niet wel duysent reen:
Bruyt.
Nu begint dan seght'er een.
Jesus.
Waer toe ge'eet // Als ghy wel weet,
Bruyt.
Wat'er in het hert verborgen leet?
4. En hoe kan een ziele, die krachtigh u bemindt,
Uytspreken alle schatten, diese vindt // In dat schoon wesen,
Waer uyt komt geresen // Een vier, dat hier lancks meer en meer verslint.
Jesus.
Hoort hier nu eens, voorwaer geloovet vry,
O Bruyt, gelijck u sinnen staen op my,
Soo is mijn wenschen // Te zijn by de menschen:
Haer aengenaem geselschap maeckt my bly.
| |
[pagina 76]
| |
Bruyt.
Jesu vriendt, hoe veel dient, die hier voor ons beyden,
Is't u sin // Ick begin // Siet, laet ons noyt scheyden,
By u is't een Paradijs.
Jesus.
Bruyt, g'en zijt het stuck niet wijs.
Bruyt.
Neen. Ick weet wel wat ick kies,
Jesus.
't Geen gy minst acht, is verlies// Volght mijnen raet,
Godt komt ende gaet // Siet dat gy altijdt gelaeten staet.
Bruyt.
5. Wel Jesu ick sal doen na dat ghy my hier seght,
Het is my goedt soo te worden onderrecht // bestiert mijne wegen,
En stort uwen zegen // In mijn hert, dat het blijft aen u gehecht.
Jesus.
Al wie op my zijn hoop vrymoedigh set,
En daer by soeckt t'onderhouden mijne Wet,
Van alle zijden, sal ick hem bevrijden dat hem geen quaet en let.
Bruyt.
Jesu soet // oock ick moet // U hier op wat vragen;
Siet men niet // het verdriet // Meest u vrienden dragen?
Jesus.
Die my mint weet van geen quaet.
Bruyt.
Hoe kom 't dat dit dan soo gaet,
Jesus.
Bruyt soo thoon ick mijne kracht // Als die lijdt, geen lijden acht.
Bruyt.
Wel Godt en Heer // 'k Segh nu niet meer,
Stiert my, soo gy wilt, tot uwer eer.
|
|