Kers-nacht ende de naervolgende dagen tot onze lieve vrouwe lichtmis
(1736)–Joannes de Lixbona–
Auteursrechtvrij
[pagina 70]
| |
Op de Wijse: s'Nachts als een igelijck was in ruste.1. De blyde Boodtschap van de Mensch-wordinge Christi.
O Jesu, die uyt wonderbaer goetheyt
Waerachtigh mensch geworden zijt
En door den invloedt van uwe soetheyt,
Die vruchtbaer maeght seer hebt verblijd
Weest willekom // O Bruydegom,
Schoon boven alle Sonne-schijn:
O Godt en mensch // 'tIs onsen wensch
Met u inwendigh een te zijn.
2. De besoeckinge van Maria aen haer Nicht Elizabeth.
Gy waert noch in u Moeder besloten,
Als zy besocht haer oude Nicht;
Daer hebt gy uwen dooper begoten
Met blijschap en Prophetisch licht!
O wonder kind // dat uwen vriend
Noch ongeboren hebt verheught:
Verlicht ons Heer // Oock met u Leer
En geeft ons oock u volle vreught.
3. De Geboorte Christi in Bethleem.
Gy zijt seer schoon ter werelt gekomen
Gelijck een strael door een gelas:
De Maeght en hebdy geensints benomen
Haer suyverheyt daer zy in was;
O soete vrucht // die met genucht,
En alle reynigheyt zijt gebaert!
O schoon Fonteyn // Hout ons oock reyn
Want gy zijt die ons hert bewaert.
4 De opdraginge Christi in den Tempel.
Men heeft u in den Tempel gedragen
Tot Offerhand' van lof en danck;
Daer Simeon met wonder behagen
Gesongen heeft den Swanen sanck:
Al zijnen lust // Is toe geblust,
Al zijnen wensch is toe voldaen,
Vult ons gesicht // Oock met u licht,
En laet ons oock in vrede gaen.
| |
[pagina 71]
| |
5. De vindinge van't verloren Kindt JESUS.
Maer soeten Jesu, wilt ons verklaren
Hoe kost dat met u liefde staen,
Dat gy in uwe bloemige jaeren
U lieve Moeder zijt ontgaen?
Zy soeckt, zy vraeght;
Zy weent, zy klaeght;
Zy vindt u naer den derden dagh:
Geeft dat ick u, soo soecke nu,
Dat ick u eeuwigh vinden magh.
6. De benautheyt Christi in't Hofken.
O Jesu, die in't lijdens beginne
Soo harden strijdt hebt uytgestaen,
Dat u van vrees en krachtiger minne
Het bloedigh sweet is af-gegaen,
O lieven Godt // Laet u gebodt
Altoos bestieren mijnen wil:
Doet heel te niet, Soo my noch jet
Met u doet leven in verschil.
7. De Geesselinge Christi.
De straf der helle waeren wy schuldigh
Den hemel hadden wy verbeurt:
Maer Jesu, gy zijt wonder verduldigh,
Door ons gegeesselt en verscheurt:
Saghtmoedigh Lam // En wordt niet
gram // Al is't dat ick in sonden val:
Al is mijn schult // Eylaes vervult!
Betaeltse met u Wonden al.
8. De doorne Krooninge Christi.
O Sone Godts, o Heere der Heeren,
Met dorens heeft men u gekroont;
Soo heeft den mensch u willen vereeren
Soo heeft hy uwen dienst geloont!
O grooten Godt, Gy zijt bespot,
Om ons te brengen tot uw eer:
O Vaders schijn // Ootmoedigh zijn
Dat is uw alderhooghste leer.
9. De Cruysdraginge Christi.
Onnoosel bloedt, all' onse misdaden
Hebt gy gedragen op u Cruys:
Soo zijt gy met ons lasten beladen,
Ter doodt geleyt van dat gespuys!
| |
[pagina 72]
| |
O goeden Heer // en laet met meer
Ons hert beswijcken in den druck,
Maeckt van u pijn, Ons medecijn,
Maeckt van u lijden ons geluck.
10. De Cruyssinge ende doodt Christi.
O Godt, gy hebt den hemel ontsloten,
Als gy aen't Cruys gestorven zijt:
u leste Bloedt, uyt liefde vergoten
Heeft noch voleyndight desen strijdt,
O Jesu soet // en laet dat Bloedt
Aen my toch niet verloren gaen:
Geeft dat ick magh // ten jongsten dagh
Oock onder d'uytverkoren staen.
11. De Verryssenisse Christi.
O Jesu, gy zijt krachtigh verresen,
En't eeuwigh leven in-gegaen,
Om ons te geven 't Goddelijck wesen,
En van den val doen op te staen,
O Vaders kracht // Gelijck van macht,
O alderhooghsten Medecijn,
O doodt der doodt // Aensiet den noodt,
Daer wy met lijf en ziel in zijn.
12. De Hemelvaert Christi.
Gy hebt noch veertigh dagen gewan-
delt, // Op dese aerde naer u doodt,
En haer gespijst met hemels Broodt:
Toen hebt gy snel, den roof der hel
Met u ten hemel ingevoert:
Heft ons gemoet // Oock tot u goedt,
Want anders is't altijdt beroert.
13. De sendinge des H. Geests.
Als gy nu waert ten hoogste verheven
Tot aen uws Vaders rechterhandt,
Soo hebt gy u beminde gegeven
De gaef des Geests tot eenen pandt,
Die heeft terstont // Uyt haeren mondt
Doen vloeyen alderhande tael,
Stort ons oock in // die soete min,
Want zy vernieuwt altemael.
14. De opvoeringh van Maria.
Maer, Jesu wie sal konnen verhaelen,
| |
[pagina 73]
| |
Met wat een honinck soet gelaet,
Gy hebt u Moeder komen onthaelen,
Als nu vervult was haere maet:
Gy zijt met haer, Seer schoon en klaer
Den hoogen hemel in-gegaen:
doet onsen geest // Oock aldermeest
Op't hemels goet zijn oogen slaen.
15. De Crooninge van Maria
Gy hebt haer boven d'Engelsche scharen
Verheven als een Coningin,
Verkooren om u, Schepper te baeren,
Vervult met uwe soete min:
Gy zijt de kroon // Gy zijt den loon
Van haere groote deught:
O goeden Heer,
Tot haerder eer,
Laet ons oock komen tot u vreught.
|
|