Kers-nacht ende de naervolgende dagen tot onze lieve vrouwe lichtmis
(1736)–Joannes de Lixbona–
AuteursrechtvrijOp de Wyse: Bruydegom met u is den strydt begonnen.
O Maria, noyt genoech gepresen,
Vrolijck moet gy met u kindt wesen:
Vrolijck zijt, o Maget, vol genaden,
Godts Moeder, soeter dan sukaden:
Klaer zy // En vruchtbaer gy,
't Wonder van den maeghden staet:
Maeght gy baerde // En bewaerde
Al uw suyverheyts cieraet.
| |
[pagina 67]
| |
Uyt u heeft getrocken ons natuere,
'tWoort des Vaders, schijnsel en figuere
Door wiens doot ons is gekomen 't leven
Door wiens leven nu de dood moet sne-
ven // Chooren // Soet om hooren;
Die de Engelen verheught;
Die zijn vriende // Hem siende
Geeft hier boven volle vreught
Gy dan, die hem hebt ontfangen,
En daerom blinckt met de son omhangen
Die de Maen hebt onder uw' voeten,
Die de sterren Kroonen, en begroeten:
Maget // Bidt en vraget
Dien uwen lieven Soon,
Dat na d'ende // der ellende
Hy toch zijn wilt onsen loon.
|
|