Kers-nacht ende de naervolgende dagen tot onze lieve vrouwe lichtmis
(1736)–Joannes de Lixbona– AuteursrechtvrijOp de Wijse: Doen Daphne d'overschoone Maeght.S. Dominicus Instelder der Predick-Heeren
EEn nieuwen hemel fraey door licht
Met deught, geleertheyt, als Sonne en Maen,
Heeft Sint Dominicus gesticht
Zijn Orden, die tegen de dolingh magh staen:
Hy recht een Man na't hert des Heeren
Altijdt begeerigh na zielen gewin,
Liep staegh de ketters en sondaers bekeeren,
Brandend' als vier door Godts iver en min,
Maer wordt kleyn vrucht gewaer,
Dus plant den Rooselaer;
En met dit Kransken een ider hy treckt
En heeft tot het leven dry dooden verweckt.
| |
S. Peeter van Milanen, Martelaer.Den zielen iver nu verhaelt,
Het deugdelicht dat in Dominicus scheen
Is nu in Petrus hert gedaelt //
Die oock voor Godts Kerck heeft wettig gestreen,
| |
[pagina 64]
| |
't Kint was van Kettersche Ouders geboren,
Gelijck een rotse van dorens komt voort
Heeft ons geloof in de schole gaen hooren
En dat verbrydend' is namaels vermoort
Als Petrus stort zijn bloedt,
Siet wat dien helt noch doet:
Vierigh voor Godt, voor geen moorders vervaert,
Schrijft Credo in Deum met bloedt in de aerdt.
| |
S. Antonius, Arts-Bisschop van Florentien.Stelt Antonium vry ten thoon
Een Bisschop ootmoedig, die d'eer pleegh te vlien,
Die kleyn uytwendigh van persoon,
Heeft Jesum in hooge volmaektheyt gesien,
Alle zijn vreught was met Godt te verkeeren,
Soo dat hy heeft in zijn dood-bed geseyt:
Godt wel te dienen is meer als regneren:
Voorts al de rest is maer ydelheyt
Door Antonius raedt
Vondt elck een zijn baet,
Soo dat hy wiert, gelijck een Bisschop betaemt,
Antonius den wonderen Raets-man genaemt.
| |
S. Thomas van Aquinen, den Engelschen Leeraer.Met recht men Thomas hoogh verheft
Dien Engelschen Leeraer, en t' samen gemeyn,
Die alle Schryvers overtreft,
Dat ider moet scheppen uyt dese fonteyn
aen hem komt Christus getuygenis geven,
als't Crucifix tot hem minnelijk spreeckt
Wel hebdy van my, o Thomas geschreven
En aen uw Leeringe niet en gebreeckt,
Wat sal toch zijn u loon?
Hy antwoort wonder schoon,
| |
[pagina 65]
| |
Geenen loon anders, dan gy Heer alleen
Dus eyst hy, en krijght hy het alle in een.
| |
S. Vincentius Ferrerius, wonderbaeren Predicant.Niet minder als een klaer Trompet
Is al om Vincentius stemme gehoort,
Die Godt besonder heeft geset,
Een vat om te dragen zijn Goddelijck woordt:
Hy bleef alleen maer zijn Moeders tael spreken,
En alle Natie kond' hem verstaen,
Niemant soo hert of hy wist hem te breken
Sondaers met duysenden trock zijn vermaen:
Alwaer hy reyst, oft gaet,
Thoont wonderbaere daedt,
Onder veel teekens, doet levend' opstaen
Een Kindt, dat gekapt was, gesoon en gebraen
| |
S. Hyacinthus Minnaer van Maria.'tIs seker, die Godts Moeder eert,
Dat hy by den Heere oock gratie vint,
Dit heeft ons opentlijck geleert
Den vrient van Maria, met naem Hyacinth
Zy, om een Moederlijck hert te bewijsen,
Heeft haer verthoont met een schijnsel seer schoon:
Komt Hyacinthum begroeten en prijsen:
Vraeght Hyacinthe, want aen mijnen
Soon // Al u gebedt behaeght,
En wat gy vraeght,
Sult gy verkrijgen door my sonder fout
Siet hoe wel hy vaert, die Maria betrout.
| |
S. Raymundus de Pennafort, Penitentiarius.Als aen de Schippers was belast,
Dat niemant Raymundum wegh voeren en sou:
Neemt hy zijn gaen-stock tot een mast,
En spreyt op't water zijn kap met betrou
| |
[pagina 66]
| |
Waer op den man Godts soo snel heeft gevaeren,
Dat hy in tijde van zes uren af de',
Met groot verwonder van die daer by waren,
Hondert en sestigh mijlen ter Zee.
Om dat hy leefden reyn,
Was vry en soo gemeyn
Met zijnen Engel Bewaerder geset,
Dat hy hem quam wecken, en riep tot gebedt.
| |
S. Catharina van Senen.Noyt vrienden zijn't soo eens geweest
Gelijck Catharina met Jesus verkeert,
Die met haer de Getijden leest,
En door de vijf Wonden zijn Bruyt heeft vereert:
Zy om haer Bruydegom ook te behagen
Kiest voor de goude de doorne Croon,
diese met pijne des hoofts heeft gedragen
Soekend' hier lijden, en namaels den
loon // Siet wat de liefde vindt,
Hoe Jesus haer bemindt;
Nemend' haer herte zijn eygen hert geeft,
Seght nu Catharina, dat Godt in u leeft.
|
|