Kers-nacht ende de naervolgende dagen tot onze lieve vrouwe lichtmis
(1736)–Joannes de Lixbona– Auteursrechtvrij
[pagina 30]
| |
Op de Wijse: Mopse parabaricon.
IESUS is geboren,
Godt is nu een kindt,
Adam heeft ons verloren,
Jesus ons weder vindt;
Een Maget is nu Moeder;
Menschen leeft in vreught:
Godt is onsen Broeder,
Menschen u verheugt.
Weest gegroet soet Kindeken,
Grooten Heere van al,
Willekom in 't kribbeken,
In den beesten stal,
Maer ik staen verslagen,
En ick ben vol rouw,
Dat gy moet verdragen
Dese felle kouw.
Wilt dit kindt wat wermen,
Brengt een weynig vier,
't Kindt van kouw sal sterven,
Blijft het nog lanck soo hier:
Hebt gy noch hout noch kolen,
Sluyt hem in u hert,
't Kindt wordt u bevolen,
Of't vergaet van smert.
Schryt niet meer zoet kindeken,
Ons hert is voor u,
Ons hert is u beddeken,
Slaept Jesu, Jesu:
't Hert dat is vol voncken,
Vol van liefden brandt,
't Hert is u geschoncken,
Oock wil, en verstant.
|
|