Kers-nacht ende de naervolgende dagen tot onze lieve vrouwe lichtmis
(1736)–Joannes de Lixbona–
AuteursrechtvrijStemme: Frans-man hebde niet wel geweest.
LAet uw Schaepkens Herderkens,
Hoort de stem van d'Engeltjens,
Zy verkonden, met hun monden,
U voorwaer,
Hier de alderbeste maer.
Sa dan spoeyt u naer den stal,
| |
[pagina 31]
| |
By den grooten Godt van al,
Wilt hem soecken, daer in doecken,
Herderkens,
Want Godt is geworden mensch.
Herderinnekens spoeyt u wat,
Treckt naer Bethleem naer de stadt,
Een verkoren, kindt geboren,
In de nacht,
Hier zoo lang van u verwacht.
Comt met Suyker, Broodt en Saen
Wilt wat Pappeken maken gaen,
Herderinne, gaet toch binne,
By het kindt,
Want het u soo seer bemint.
Ach hoe is het hier gestelt,
Hier en is noch broodt noch gelt,
Ach de leden, zijn doorsneden
Van dit kindt,
Door het snijden van den windt.
Die het al geschapen heeft,
Hier van groote koude beeft,
Godt den Heere sonder kleere,
In het hoey,
Leyt hier op een bussel stroey.
Siet den Os en't Eseltjen,
Die verwermen't kindeken,
Siet het beven, suchtjens geven,
In dese kouw,
Want daer en is vier nog schouw.
Coridon och lieven maet,
Ree wat hout toch kappen gaet,
Haelt toch Torven, met heel korven,
Ras brenght hout,
Want dat kintjen is seer kout.
Amarillis stockt wat vier,
Want het veel te kout is hier,
Haelt wat kolen 't is u bevolen,
Ras komt aen
Want men't kint moet bakelen gaen.
Nijmphkens die soo seer bemint,
Comt wermt de doecken van het kint
Comt gy lieden, Papken sieden,
Comt ras aen,
Ioseph salse roeren gaen.
| |
[pagina 32]
| |
Brenght een wieghsken uyt de stadt,
En komt wieght het kintjen wat,
Uwen Heere, krijt soo seere,
Singht sa sa,
Jesus kintjen, na, na, na.
O gy liefste Moederken
Geeft hem toch een memmeken,
Siet het dorsten, naer u Borsten,
Suyver Maeght,
Want zijn hertjen naer u jaeght.
Oorlof Jesus liefste kindt,
Die soo seer den mensch bemindt,
Wilt ons geven, in dit leven,
Nu te gaer,
Een goedt saligh Nieuwe-jaer.
|
|