Hemelsch nachtegaelken oft gheestelijcke liedekens, om deught met vreught te beoeffenen

[p. 140]

Liedeken van ghelijcker inhoudt als het voorgaende;

Op de vvijse van de ambachten: Siet ghy niet hoe ghy vvordt bedroghen &c. Oft: Lief, hoe kundy my soo verlaeten &c.

Maria spreeckt.

1.

SOon, waerom wilt ghy u dus veysen?
V ooghskens soet eens tot my went:
Ghy weet toch alle mijn ghepeysen,
En niet en is u on-bekent.
Ghy hoort toch, en verstaet mijn spreken,
Hoe vremt dat ghy u altijts houdt?
Ey, waerom wildy ons spel breken,
Dat ghy u draeght tot my soo koudt.

[p. 141]

 

2.

 

Een kindt kan met sijn ooghskens swieren;

 

Het draeyt sijn hooft wel hier en daer:

 

Het lacht in 't wilt: het kan wel stieren

 

Sijn teere armkens iewers naer.

 

Doet aen my sulckx yet met u sinnen,

 

Die ghy van binnen wel ghebruyckt.

 

Doet my een teecken uwer minnen:

 

Een maer in mijnen boesen duyckt.

 

3.

 

Als ghy hebt dorst; g'hebt maer te gapen,

 

Mijn borst die is altijt bereet.

 

Sluyt u ooghskens, als ghy wil slapen:

 

V rust te stooren dat waer my leet.

 

Wat ist van nood' u bitter schreyen,

[p. 142]

 

't Welck uwe moeders hert ontset?

 

Die niet en sal u laeten beyen,

 

Als sy maer weet, wat dat u let.

 

4.

 

Wilt ghy u houwen sonder spreken,

 

Als een kindt, dat niet spreken kan:

 

Wilt ghy niet thoonen minne-treken,

 

Daer ghy nochtans zijt eenen man:

 

(Wat dat een kindt doet sonder weten,

 

Dat doet ghy met een vol verstandt)

 

Laet stil staen u kracht on-ghemeten:

 

Steeckt maer eens uyt uw' teere handt.

 

5.

 

Als ick u kus, soo gaedy trecken

 

V soete lipkens af van my,

[p. 143]

 

Om u verstandt dus te bedecken.

 

Lief ben ick over u te vry?

 

Soon, willet al ten best en keeren;

 

Een moeder is sat met haer kindt.

 

Stont ben ick met den Heer der Heeren:

 

Om dat de liefd' altijt is blindt.

 

6.

 

Als ick mijn spel[en meyn te] laten,

 

Dat my d'eerbiedigh over-wint:

 

Soo ben ick weerom boven maten

 

Terstondt als van de liefde blint.

 

Ick en kan my toch niet ghemijen

 

Met aller kracht tot u ghesint:

 

Ick moet my dus met u verblijen,

 

Die nu gheworden zijt mijn kindt.

FINIS.