Hemelsch nachtegaelken oft gheestelijcke liedekens, om deught met vreught te beoeffenen

Liedeken, waer in de ziele haren dorst ende verlanghen aen Godt te kennen geeft;

Op de wijse: Amarillis &c. (oft) Sulamiete keert vveder, gedenckt, &c.

1.

GHelijck als is ghesteken
Een hert van s'iagers hant: door bloets gebreken
Dorstch snackt na de beken.

[p. 49]

 

Soo haeckt mijn ziel na u fonteyn des leven.

 

Wanneer sult ghy my gheven,

 

Wanneer toch schincken

 

Een teugh, door wie te drincken

 

Al mijn crachten // al mijn machten // en ghedachten

 

In u sincken?

 

2.

 

Ick sleyp hier swaer behanghen

 

Met desen lichaems block: roep als ghevanghen

 

Nae u, Godt, met verlanghen.

 

De werelt pijnt, dit leven doet my sterven:

 

Moet ick noch langher derven

 

V lieflijck wesen?

 

Toont dat, ick ben ghenesen.

[p. 50]

 

Doet de tijden // ras wegh glijden // cort mijn lijden,

 

Stilt mijn vresen.

 

3.

 

Och! waer ick soo ghebonden

 

Aen u, dat ick vast bleef, ligghen verslonden

 

In u diepe afgronden!

 

Alwaer mijn ziel mocht branden met wellusten

 

In 't vier, dat niemandt blusten.

 

O soet vermaken!

 

Laet my daer toch gheraken,

 

En na suchten // na veel duchten // dees ghenuchten

 

Oock eens smaken.

 

4.

 

Dat ick vry mach gaen swieren

 

Lancks dat Ierusalem, vol van plaijsieren,

[p. 51]

 

Meer, als mensch can versieren.

 

Alwaer den Heer sijn schatten sal doen open,

 

Gheven, dat wy hier hopen,

 

En 't samen binden

 

Wat goet men oyt cost vinden:

 

Met vreught leyden // te versmeyden // sonder scheyden

 

Sijn Beminden.

 

5.

 

O schoon hof! stadt van weelde!

 

Waert wonder, die om u, uyt liefde queelde,

 

Gansch de aerdt hem verveelde?

 

Aen sangh en spel hier stopten sijne ooren,

 

Alleen maer wilden hooren

 

Dien clanck der feesten,

 

Daer d'Engels blijde geesten

[p. 52]

 

Godt hier boven // in sijn hoven // altijdt loven

 

Om het meesten.

 

6.

 

Wat valt daer te ghenieten,

 

Daer Godt is al in al! daer gheen verdrieten

 

Oyt was vreughts doet verschieten!

 

Men eet altijdt; men wordt noyt overladen:

 

Hongher en het versaden

 

Heeft voor sijn knechten

 

Godt t'samen willen hechten:

 

Wonder saken // dat nieuw smaken // altijdt maken

 

Een gherechten.

 

7.

 

Heer, ter wijl ick becreten

 

Hier ligh als Lazarus: wilt niet vergheten

[p. 53]

 

Voor my een brockelken eten

 

Van u bancquet toch neer te laten rijsen,

 

Om mijne ziel te spijsen.

 

Denckt; sout ghelijcken,

 

Dat ghy soo grooten Rijcken

 

Niet uws ermen // sout ontfermen // maer liet kermen,

 

En beswijcken?

FINIS.