Hemelsch nachtegaelken oft gheestelijcke liedekens, om deught met vreught te beoeffenen
(1644)–Joannes de Lixbona–
Auteursrechtvrij
[pagina 28]
| |
Liedeken, waer in de ziele haer verheught in Godts bermherticheydt, de welcke sy bekent on-eyndelijck te wesen; Op de wijse: Die mint, die lijdt veel pijn, &c. (oft) O vverelt valsch van schijn.1.
O Iesu vol ghenae,
O Lamme, die de sonden des werelts doet te niet,
Als ick mijn ooghen slae
Op uwe roode wonden, die ghy my open biet:
Soo ken ick dat ghy zijt
Een, die mijn hert verblijt:
| |
[pagina 29]
| |
Daer ick sonder ghequel
Mijn hope vast op stel.
2.
Ghy spreyt u vleughels uyt,
Om ons al te vergaren, ghelijck een clock-hin doet.
En roept met lief gheluyt:
Comt al, die zijt beladen, en droevich van ghemoet.
Gheen moeder oyt veracht
Haer kint, haer eyghen dracht.
En of sy dat liet gaen;
Noch sal ick u ontfaen;
3.
Al wie hem tot my wendt,
En can ick niet verstooten grammoedich ende stuer.
Ontfermen sonder endt,
| |
[pagina 30]
| |
Altijdt ghenade toonen, is eyghen mijn natuer:
Hier over dwinght mijn bloet,
Dat ick aenschouwen moet,
En helpen in den noot
den geen, daer ick het voor vergoot.
4.
Daerom wat oyt mensch dee,
Al haddy dat bedreven, en soo veel quaets vergaert,
Als druppels zijn in zee,
En blaren aen de boomen, en sanden op der aert:
Soo moestdy met betrouw
Maer maeken een berouw,
En met een diepen sucht
Tot my comen ghevlucht.
| |
[pagina 31]
| |
5.
'T is David niet alleen,
Die ick na sijn misdaden in grati haeft ontsonck.
Noch oock rechts Maghdaleen,
Die uyt een rouwich herte my bitter tranen schonck.
Daer zijnder over-al
Noch duysent in 't ghetal,
Die met den moordenaer
Worden mijn jonst ghewaer.
6.
Al vieldy t' aller stondt
door cranckheydt en ghebreken de roovers inde hant.
Hoe seer ghy zijt ghewendt;
Soo moet nochtans u hope op my blijven gheplant:
| |
[pagina 32]
| |
Dan sal ick comen aen
Als een Samaritaen
Met oli u bereyt,
Den naem van Salicheyt.
7.
Seght eens: wie wordt ghebeen
Van sijne lieve kinders om eyers ofte broot:
En dat ghy langht een steen,
Oft felle schorpioenen, om t'eeten aen de doot?
Ist dat een mensche quaet
Sijn kint soo gade-slaet,
Wat meyndy dat hy doet,
Die selfs is het goet.
FINIS. |
|