Voyagie ofte schipvaert van by Noorden om langes Noorwegen

[Wie hadde oyt bedocht, dat t'Bataviersch gheslacht]

WIe hadde oyt bedocht, dat t'Bataviersch gheslacht
Met cloeckelick bestaen, het Aerdtrijck soud' omronden,
En laten vlieghen uyt sijn Vlagghen onghebonden
In s'Weerelts hoecken al? Ist niet een groote macht?

Iae t'is een wonder werck, en nauwelick ghehoort,

Dat dit cloeckmoedich Volck in eng-bepaelde landt
Des' dinghen derf bestaen; ick segh het Holle-landt,
Wiens lofs men hoort vermaen Zuyt, West, oock Oost en Noort.

Och of eens saghen op ons oude waerde Maghen,

Die graeuwe Helden stout; men soud'se nae dit leven
Noch hooren roepen luydt: Zijn dit ons jonghe Neven?
O welcom moet ghy zijn in dese onse haghen!

Hoe trou hebt ghy ghevolght (alsoo wy hooren waghen)

Ons loffelicken pat, en grootelick verbreyt,
De eer ons Vader-landts! jae over al verspreyt!
Dus welcom moet ghy zijn o jonghe waerde Maghen.

[fol. *4v]

 

Van Macht, moedt en verstant, men u nu siet schoon bloeyen,

 

Die Wapen voeren coen met dapp're eer en prijs,

 

Met Schepen, zeylen wijdt door hitte, koud' en ijs.

 

Die onse Godt bewaert, die moet in voorspoet groeyen.

 

 

 

Met stoutelick bestier sich hebben onderwonden

 

Een ongheloofde saeck, daer af gheen Oude praten;

 

Ick meen de Noordtsche vaert, door de Nassausche Straten,

 

Rondtom t'bevroren Landt; alwaer s'haer onderstonden.

 

 

 

Door het Tartarisch' meer, met grouwelick ghevaer,

 

Te vinden corter baen, om vry te moghen rusten,

 

En hand'len vredelick op der Chinesen Custen.

 

Dit hebben sy ghedaen met commer groot en swaer.

 

 

 

Iae drie mael oock versocht: Waer van men hier mach lesen

 

Linschotens waer verhael; wiens naem sal eeuwich leven,

 

Vermaert en wijdt verbreydt, en seker tuygh'nis gheven

 

Dat deuchdens opset cloeck gheen wegh can onwegh wesen.

E. VORSTIVS.