Voyagie ofte schipvaert van by Noorden om langes Noorwegen

[fol. *3v]

[De Sonne en de Vorst eens roemden wonder seer]

DE Sonne en de Vorst eens roemden wonder seer,
Dat sy afweerden sterck den Mensche swack en teer.
Dit speet den Schepper groot: Hy seyd' met gramme sinnen:
Het vroom Hollandtsche volck sal Vorst en Son verwinnen.
Linschoten nam de reys tot t'Indiaensche vyer;
En sprack: O vlammend' Licht, wat seghstu? ick ben hier!
Doen vloogh hy naer de Vorst door Vaygats onbevaren.
Als Godt den stouten helpt, en vreest hy voor gheen baren.
De Son die dit aensagh, de Vorst die't heeft ghevoelt,
Die riepen: Daer de Heer verwarmet en vercoelt,
En can noch Vorst noch Son vervriesen noch verbranden:
De cloecke Bataviers vervooghden Zee en Landen.

G. TVNING.