Voyagie ofte schipvaert van by Noorden om langes Noorwegen

Eivsdem ad Avthorem Carmen.

PRisca fides magnae speciem telluris in orbem
Non duci, antipodas nec in ullâ parte morari;
Sed totum hunc terrae tractum qui subjacet Austro,
Credidit antiquum Chaos, immensumque profundum.
Praeterea Zonam; quae torrida solis ab aestu,
Et quae perpetuâ vastatur frigida brumâ:
Desertum prorsus tenuit, nullisque petitum
Sedibus. At nos quamprimùm rerum arbiter usus
Occasum docuit scrutari, & classibus ortum,
Suppositumq; Noto, & gelidis Aquilonibus aequor:
Vidimus antipodas, latissima vidimus orbis
Imperia ignoti, gentes & sole perustas:
Vanaque pręteriti deliria risimus aevi.
Quod tibi Linschoti meritâ cum laude fatemur
Acceptum Batavi: postquam prorupit in auras,
Immortale tuum populo mirante volumen,
Aurea describens foecundi littora Gangis,
Nominaq; Eois dantis regionibus Indi:
Olim oculis pervisa tuis terrâque marique.
At nunc omnigenis Batavûm ingeniosa carinis
Turba, magis rursum gratamur ad aethera plausu;
Dum tua Hyperborei nobis facundia ponti,
Divitis ad Chinae portûs, atq; inclyta regna,
Sternit iter: quondam tua quod celeberrima virtus
Per medias fecit glacies, Aquilonis ad ortum.
Audi igitur patriae decus, & tua fata superstes
Aeternum vince ingenio, ac pręstantibus ausis;
Quique decet fortes, Phoebeae frondis honorem
Accipe, quem capiti sacrarunt carmine Muse,
Et pater Oceanus, vastiq; Tridentiger undis,
Nereidumq; Enchusa soror, quae nobilis inter
Frisonas, aequorea latè dominatur habena.

Praestat dum licet.