Itinerario, voyage ofte schipvaert naer Oost ofte Portugaels Indien 1579-1592. Deel 4 en 5
(1939)–Jan Huyghen van Linschoten– Auteursrecht onbekend
Dat 47. Capittel.
| |
[pagina 273]
| |
daer bescheydelicken in sien mach, ende zijn circuit ofte rondicheyt perfectelijcken moecht onderscheyden, soo ist een teijcken van goet weder. Van ghelijcken hebbende die selfde effecten in 't ondergaen. Soo wanneer de Son in't, op, ofte ondergaen root, ende van een doode coluer is, ende datmense rondts om mach sien, sonder eenighe stralen van hem te gheven, beduijt stil weder; Desgelijcks vande Maen. Inde tyden van de Monson, te weten, als de n.o. winden ghemeenlijckenGa naar margenoot+ wayen, so dan de wolcken in 't ondergaen vande Son van een roode coluer blyven, so beteyckent het n. winden; alsmen op 't water hier en daer siet dryven sommigh schuijm soo wit al Catoen, vande lenghte van een vinger langh aen een, so beduijt het tempeest ende onweer. Dese schuymen comen vande cleyne Zeeslacken, die men daer veel heeft. Soo daer inde Maent van Julius ander winden wayen, als die vande Monson, loopende van d'een op d'ander, tot datse ten laetsten comen in 't n.o. soo heeft men voor gewis storm ende onweder. So men van 't Eylandt meenlijcken Lamao' af, tot de C. de Sumbor toe, indeGa naar margenoot+ Monson van de z. ende z.w. winden, eenen o. wint crijcht met hette, ende sommighe groote droppelen waters, beduijt onweder. |
|