Itinerario, voyage ofte schipvaert naer Oost ofte Portugaels Indien 1579-1592. Derde stuk
(1957)–Jan Huyghen van Linschoten– Auteursrechtelijk beschermdDat 94. capittel.
| |
[pagina *1]
| |
[pagina *2]
| |
[pagina 85]
| |
eenighen vulcano gheweest is, ghelijck in 't ghemeen alle die eylanden het vuyr seer onder worpen zijn, want men vint alhier op sommige plaetsen solfer en swevel. Alst die Portugesen eerst ontdeckten, so en wasser gants gheenGa naar margenoot+ ghedierten noch eenige fruyten, dan alleenlijck abondant van soet water, dat seer goet is, ende comt van de berghen af vallen ende stort also inde valeye by groote menighten, aldaer het Ga naar margenoot+kercxken staet, ende loopt alsoo met sommighe cleyne beecken tot inde zee, al waer die Portugesen hare vaten vullen met waterGa naar margenoot+ ende wassen die cleeren, so dat het een seer groot gherijf is ende is een playsier om sien die claerheydt ende menichte van het water, dat tusschen die berghen af stort in de valeye, datmen soude segghen een mirakel te wesen, aenmerckende die drooghte van 't land ende steen-clippen, die 't heeft. Die Portugesen hebbendeGa naar voetnoot1) allencxkens veel gedierten ghebracht ende allerley fruy- ‖ Ga naar margenoot+ten gheplant inde valeyen, die in soo grooten abondantien aen ghewasschen en ghegroeyt zijn, dat het ongelooflijcken schijnt te wesen, want is so vol geyten, bocken, wilde verckens, velt-hoenderen,Ga naar margenoot+ patrysen, duyven, by duysenden, so dat een yeghelijck, die wil, mach jaghen ende doot smyten, ende men vint daer altoos genoegh; al quamen daer noch soo veel schepen, men machse met steenen ende houten doot smyten door die groote menichten. Nu van alle vruchten als Portugaelsche vygen, granaet appelen, oraengien appelen ende lymoenen, lymen ende dierghelijckenGa naar margenoot+ zijnder soo veel aen ghegroeyt, sonder poten noch planten, van haer selfs, dat alle valeyen vol zijn, dat een playsier om sien is, ende schijnt een aerts paradijs te wesen, ende hebben 'tgeheele jaer duer vruchten, oorsake, dat het alle dagen met vlaghen vijf oft ses malen regent, en dan weder sonne-schijn, soo dat al watmenGa naar margenoot+ daer plant daer seer wel wast, ende door die weynige curieusheydt van de Portugesen en zijnder van alle fruyten van Portugael ende Indien niet, want souden daer sonder twyfel wel wassen, naer die goede ghetemperheydt van de lucht ende 'tlandt, ende, dat meer is, hebben daer soo grooten abondantien van visch, dicht by het landt ende rontom 'teylandt, dat het schijnt een wonder van God te wesen, want met cromme spijckers ende naghelen kanmen so veel visch vanghen alsmen begheert, soo datGa naar margenoot+ haer alle die schepen vervullen en versien van visch, die zij op | |
[pagina 86]
| |
hangen ende droogen; is van veel soorten, ende van soo goeden smaeck als ick oyt visch ghesmaeckt hebbe, ghelijck zy oock alle affirmeren, die 't gepasseert hebben, ende tot noch meerder Ga naar margenoot+gherijf so vintmen op die steen-clippen aen die zee-cant sout ligghen, 'twelcke ghenoegh kan voldoen tot die nootdruft; in somma is in het corte een aerts paradijs voor die Portugaelsche schepen, ende schijnt, dat het aldaer mirakelueselijcken ontdeckt is tot verversinghe ende dienste vande schepen, want aensiende die cleynheyt ende hoocheyt van 't landt, gheleghen in 't midden vande zee Oceanus en so verscheyden van 't vaste landt ofte eenighe ander eylanden, soo dat het schijnt by ghelijckenis te Ga naar margenoot+wesen een boeye in 't midden vande Spaensche zee, ende so dit eylandt niet en waer, en waer niet wel moghelijck, dat die schepen soude goede ende behouden reyse mogen doen, want is wel gebuert, dat het sommige schepen gemist hebben, die welcke die grootste miseryen van de werelt passeerden ende moesten inde Ga naar margenoot+custe van Guyne loopen om aldaer te verwachten die vlaghen vande reghen, om alsoo water te crygen, ende quamen half doot ende vergaen in Portugael. 'T is een manier, dat alle, die cranck zijn ende niet wel met ‖ Ga naar margenoot+en moghen, die laetmen in't eylandt. Men gheeftse provande vanGa naar margenoot+ wat rijs, busschuyt, olye ende wat speceryen, want visch en vleesch crygen zy genoech, want als die schepen wech zijn, sooGa naar margenoot+ comt alle 'tghedierte (dat door 't ghesicht van 't volck op die berghen ghevloden is) weder inde valeyen, al waer zyse met de handt grypen ende dooden. Dese crancken blyven daer tot 'tander jaer, als d'ander schepen comen; die nemense dan mede. Zy werden daer gemeenlijcken terstondt ghesont, want is een seer Ga naar margenoot+gesonde ende lieffelijcke lucht, ende ghebuert weynich, datter yemant sterft, en vinden 'tgheheele jaer altoos een ghetempertheyt ende wint en altoos vruchten, sonder weynighe veranderinghe. Ga naar margenoot+De coningh en wil niet toelaten, datter yemant woont, om dat zijt landt niet en souden destrueren ende eyghenen, op dat een yeghelijcken zijn gherijf ende alle dingen even naer souden hebben. Daer bleef inde vorige jaren een hermitaen ofte cluysenaer sommighe jaren, onder deckselGa naar voetnoot1) van penitentie te doen, ende het kercxken te onderhouden. Dese dooden veel geyten ende bocken, | |
[pagina 87]
| |
soo dat hy alle jaren vijf oft ses hondert vellen vercocht ende daer goet profijt mede dede, dat die coningh ter ooren quam; deden hem terstont naer Portugael brenghen. Desghelijcks soo ontliepender eens uyt die schepen twee Caffres ofte swarten van MoçambiqueGa naar margenoot+ ende een Iava met twee slavinnen. Dese hadden haer verborgen inde geberchte, die seer hoogh ende wilt zijn, soo datmense qualijck can passeren. Dese voechden haer by den anderen ende genereerden, in somma dat zy al byde 20. persoenen waren aengheteelt; ende als die schepen wech waren, liepen het gheheele eyland duer ende deden groote schade. Hadden hare woonplaetsen ende huysinghe gemaeckt tusschen sommighe berghen, daer noyt Portugees gheweest hadde ende qualijck comen conste, al waer sy haar verberchden den tijdt als die schepen daer laghen. Men wordense in 't eijndt ghewaer en men dede alle neersticheyt om haer te vanghen, maer zy wisten haer soo wel te beschermen ende te verberghen, datmense in sommighe jaren niet crygen en konst, maer in 't leste, vreesende, dat dese metter tijdt haer mochten schadich wesen en grooten hinder doen, hebben doorGa naar margenoot+ expressen bevel vande coningh haer naer langhe moeyten ende arbeyt ghevanghen ghebracht naer Portugael, soo datter nu ter tijdt niemandt en is noch blijft, dan alleenlijck die siecken, als gheseyt is. Als die schepen daer comen, een yegelijck neemt zijn logementGa naar margenoot+ onder eenen boom, ende maken daer een tent om, want die boomen daer seer veel zijn, soo dat het terstondt schijnt een stadt ofte legher te wesen. Een yegelijck versiet hem van jachtGa naar voetnoot1), fruyt, Ga naar margenoot+visch ‖ en hout etc., want voor eyghelijckenGa naar voetnoot2) ghenoech is. Een eyghelijck reynicht hem van lywaet met wassen en plassen, ende men hout eenen generalen biecht ende nachtmael, met hare dagelijckse missen, die men aldaer met grooter devotien doet, met procescien en lof-sanghen en ander hymnus, van dat haer GodGa naar margenoot+ vande Cabo de bona Esparença bewaert heeft ende al daer ghebracht, ende een yechelijck procureert tot een eeuwighe memorie, hare namen ende mercken inde stammen ende tacken vande boomen te snyden, al waerder veel honderden staen, welcke letteren met het wassen vande boomen oock op wassen ende groot worden. Wy vonden daer namen van 't jaar van 1510., 1515. ende alle ander jaren daer aen volghende, welcke namen op vijgh-boomen | |
[pagina 88]
| |
stonden, wesende elcke letter vande groote van een span, door 'tGa naar margenoot+ wassen ende outheydt van de boomen, waermede ghenoech is om in het corte te verstaen die gheleghentheydt van het eylandt Santa Helena. Ga naar margenoot+Den 21. Meye, wesende den dagh van Santa Helena ende Pincxter dagh, naer dat wy alle onse verversinghe ende nootdruft in hadden, zijn weder alle ghelijck in compaengie t' seijl ghegaen onse wegh naer Portugael, latende op 't eylandt ontrent 15. crancken ende sommighe slaven, die ontloopen waren vande schepen. Den 26. Meye des avondts quamen te spraeck met het schip Ga naar margenoot+Santa Maria, ende des anderen daeghs spraken met het galleon van Malacca, des smorghens ende des naer middaechs met den admirael, ende beval, dat wy hem souden volgen naer 't eylandt Ga naar margenoot+genaemt Ascencion. Den selfden dagh viel ons een slaef over boort, ende hoe wel wy veel neersticheyt deden, nochtans en konsten hem niet crygen, om dat wy voor de windt ginghen. Den selfden dagh des savondts saghen het eylandt Ascension, ende bleven alle die nacht laverende om het eylandt niet voorby te loopen. Des anderen daeghs smorghens, was den 28. Meye, liepen het eylandt rondtom, om te sien, oft wy. daer ancker gront kondenGa naar margenoot+ crygen, om dat den admirael so leck was, dat zy het schip niet langer boven en konsten houden, ende het volck requereerden aen de officieren van 't schip, datment goet souden op 't eylandt Ascencion lossen ende daer laten met goede wacht ende nootdruft, ende het leeghe schip naer Portugael senden ende aldaer procureren om het goet te doen halen, meenende, dat het hier ghenoechGa naar margenoot+ versekerheyt hadde om wel bewaert te wesen, want altemet al hier in 20. jaer gheen schepen en komen, om dat daer niet te halen is. Wy liepen daer dicht by heen, by eenen schoonen Ga naar margenoot+witten ende seer grooten strant, ende den admirael wierp ‖ hetGa naar margenoot+ loot uyt ende wy desgelijcken; vonden van 80. tot 50. ende 40. vadem, ende hoe wel dat zy daer wel dichter consten aen landt comen, doch die officieren excuseerden haer, seggende, dat zy daer niet dichter aen en konsten, ende dat het te diep en te perijckelues was om aldaer te anckeren, ende deden dit al om 't volck te vreden te stellen, ende dat zy souden een paer pompen van d'ander schepen leenen, ende souden alsoo zonder twyfel het Ga naar margenoot+schip sonder perijckel over brengen, hoe wel dat het haer moeylijcken was, moesten geduldigh wesen, want den admirael ende | |
[pagina *3]
| |
[pagina *4]
| |
[pagina 89]
| |
alle die edel-luyden, die in 't schip waren, stonden oock selfs alle daghen ende nachten haer buert aende pompen, soo wel als die minsten, ende dit al om 't volck moet ende coragie te gheven. Den admirael leenden een pomp van 't schip Santa Maria, ende sont ons oock aenGa naar voetnoot1) met bedinghe om een pomp te hebben, ende hoe wel dat ons schip oock van de beste niet en was, ende veel waren van meeninge, datmense hem niet en behoorden te gheven, want wy niet en wisten, wat ons over comen mocht, want hadden noch eenen verre wegh te varen; maer in 't leste, siende haren noot ende ootmoedigh bidden, hebbense haer ghedaen, ende seyden, dat den admirael was van meeninghe, eenigh stil weer cryghende, sommigh goet te lossen ende in de ander schepen te laden om wat verlichtinghe te cryghen, maer en quam daer naer Ga naar margenoot+niet te pasGa naar voetnoot2), waer door zy met ghenoech miseryen ende moeyten over quamen. |
|