Itinerario, voyage ofte schipvaert naer Oost ofte Portugaels Indien 1579-1592. Tweede stuk
(1956)–Jan Huyghen van Linschoten– Auteursrechtelijk beschermdDat 44. capittel.
| |
[pagina 44]
| |
tugese bewoont, daer leyt een eylandekenGa naar voetnoot1) dicht aende custe, genaemt Salsette, alwaer zijn 2. vande vernaemste pagoden (ofte Ga naar margenoot+tempels, doch eer speloncken, daer die pagodes in staen) van geheel Indien. Dese eene speloncke is gegraven ofte uytgehouwen onder eenen grooten bergh van louter steen, ende heeft van binnen in 't begrijp die groote van een goet dorp van 400. heertsteden; Ga naar margenoot+ende comende voor aen in den bergh, stater een pagoden huijs met afgoden gehouwen inde steenrootsen vanden selfden bergh, van grousame ende vreeselijcke figueren, al waer hedens-daegs die grau monickenGa naar voetnoot2) een kercke hebben gesticht, genaemt S. Michiel, Ga naar margenoot+ende den bergh onder in gaende vintmen inden eersten omganc veelderley pagoden, ende climmende wat hooger, heeft een ander ommeganck van camers ende pagoden; ende dan noch hooger heeft een ander regel ofte ommeloop van camers ende pagoden, alGa naar margenoot+ uyt die loutere rotsen gehouwen, ende by dese camers staet eenen grooten steenen back met water, ende heeft sekere goten van boven, waer door het regen-water in comt; en wat hoogher heeft noch een regel ofte omganck van huysen ofte ‖ camers, in sommaGa naar margenoot+ dat alle die huysen ofte camers in dese 4. omgangen zijn over die Ga naar margenoot+300., en zijn altemael vol uytghehouwen afgoden, van so grausame, vreeselijcke ende duyvelsche figueren, dat het een grouwel is t'aensien. Den anderen tempel ofte spelonck vande pagoden op 't selfde eylandeken is op een ander plaets, ooc uyt steenrootsen gehouwen, seer groot ende spacieus, altemael vol afgoden, uyt steen-clippen gehouwen, van so bysteren en leelijcke figueren, dat een mensch het hayr te bergh staet, dieder in comt. Daer is noch Ga naar margenoot+een ander pagode, diese voor de hooghste ende vernaemste van allen houwen, welcke staet op een eylandeken, genaemt PoryGa naar voetnoot3); dese pagode wort vande Portugesen genoemt die pagode vanden olyphant. Op dit eylandeken staet eenen hoogen bergh, ende op 't opperste binnen inden bergh is een inganck ende uytholinghe gehouwen uyt die enckele steen-rootsen, vande groote van een goet convent ofte clooster; heeft van binnen zijn plaetsen ende waterbacken, seer curieus ghemaeckt ende uytghehouwen, ende rondtsomGa naar margenoot+ die mueren ist vol uytghehouwen beelden ende figueren van | |
[pagina 45]
| |
olyphanten, leuwen, tygren en ander duysent dierghelijcke wreede beesten, desghelijcks amasonen ende sommighe andere, wel gefigureert van veelderley soorten ende differentien; zijn altemael van so goede schulptura, dat het een verwonderinge is te sien. Men wil vermoeden, dat die Chinen (die seer jngenieus zijn) dat eertijts soude ghebout hebbenGa naar voetnoot1) inde tyden, als zy op dese custe van Indien hare handelinge dreven, welcke pagoden ende edifitien nu gants vernielt, verwoest ende geheel bedorven zijn, naer dat de Portugesen dit onder haer gewelt hebben gekregen. By dese edificien machmen presumeren, hoe datse noch hedens daeghs binnen in 't landt zijn, principalijck daer haer die coningen, regierders ende het hof onthoudende is, en noch gheheel in essenGa naar voetnoot2) zijn. In 't eylandt van seylon, daer ick op een ander van getracteertGa naar margenoot+ hebbe, staet eenen hoogen bergh, diemen noemt Pico Dadam, ofte van Adam; op het hooghste vanden bergh staet een huijs, so groot als een clooster; daer in staet een pagode van grooten aensien Ga naar margenoot+ende estimatie. Op dese plaets was ‖ in voorleden tyden eenen tant van een aep ofte simmeGa naar voetnoot3), ende was in gout ende kostelijcke gesteenten beslagen, 'twelc was zijn custodie ofte ciborie. Desen tant worde ghehouwen voor 't costelijckste ende waerdighste heylighdom van geheel Indien ende hadde die grootste bevaerde van alle omligghende quartieren, so dat zy hier in S. Jacob van Gallissia ende den bergh van S. Michiel in Vranckrijck te boven ginghen, om die groote aflaten, die daer te winnen waren, uyt welcke oorsake besocht worde met groote devotie van alle Indianen van 4. ofte 500. mylen af by groote menighte. Nu geschiedent in 'tjaerGa naar margenoot+ 1554.Ga naar voetnoot4), dat die Portugesen uyt Indien een tocht deden op 't selfde eylandt van Seylon, ende beliepent eylandt tot boven op desen bergh toeGa naar voetnoot5), al waer zy meynden grooten schat te vinden, door die | |
[pagina 46]
| |
fame, dieder van was, om die groote bevaerden, als geseyt is, Ga naar margenoot+waerom ruineerde het selfde clooster tot die gront toe, ende vonden anders niet als een cofferken, met costelicke gesteenten toegemaect, al waer desen apen-tant in bewaert lagh. Desen buijt namenGa naar margenoot+ zy met haer nae Goa toe. Als nu die omligghende coninghen dese droeve mare hoorden, die van PeguGa naar voetnoot1), Sion, Bengala, Bisnagar &c., waren seer in't lyden, dat also haer costelijcke heylighdom berooft was, waer om hebben met ghemeen accoordt hare Ga naar margenoot+ambassadueren ghesonden aenden viçorey van Indien, hem biddende op alle vrientschap, haer dien selfden apen-tant te willen vergunnen ende weder geven, ende offreceerden voor een rantsoen behalven alle andere presenten, diese sonden, te gheven 700. duysent ducaten in goudt, ende den viçorey, door gierigheyt van 't gelt, was beweecht om die te geven, maer worden belet door den artsbisschop Don Gaspar, welcke was den antecessor ofte voorsaet van mynen heere, seggende dat zy, die Christenen waren, ‖ niet en behoorden yet te gunnen, noch oorsake te gheven, waerGa naar margenoot+ door den afgoden dienst een voortganck hadde ende den duyvel door gheeert worde, maer veel eer hare professie hielt, sulcks in alle manieren moghelijck zijnde te beletten ende uyt te roeyen, waer mede de viçorey beweecht worde, sulcx te weygeren, ende die ambassaduers gants ontseyde, hebbende eerst in hare presentieGa naar margenoot+ den apen-tant tot asschen verbrant ende d'asschen inde lucht verspreyt en inde zee gheworpen, waer van die ambassaduers seer mistroostich naer huijs zijn gekeert, ende noch meer verwondert, datse soo groote somme gelts veracht hadde van 'tghene, datse tot Ga naar margenoot+asschen verbrandt ende inde zee geworpen haddenGa naar voetnoot2). Corts daer na so isser gheweest een Baniane, die alle listigheyt vol zijn. Dese heeft ghekregen eenen anderen apen-tant, ende heeft die andere Indianen ende heydenen dienstGa naar voetnoot3) ghemaect, dat hy den selfden miraculeuselijck ghevonden hadde, ende dat het hem van een pagode in een vision gheopenbaert was, dat het den selfden apen-tandt was, die de Portugesen meenden verbrandt te hebben, maer dat | |
[pagina 47]
| |
hy haerGa naar voetnoot1) onsichtbaer hadde gheweest, ende eenen anderen tant inde plaets ghebrant, 'twelck terstont het volck also gheloofden, ende is ter ooren vanden coningh van Bisnagar ghecomen, die hem terstondt heeft doen ontbieden, ende met grooter blyschap den tant ontfanghen, en gaf den Baniane een groote somme goudts daer voor, al waer hy weder ghehouden wert inde selfde eere als te voren den anderen, die verbrandt was. In't coninghrijck van Narsinga ofte custe diemen heet van Choramandel,Ga naar margenoot+ staet een pagode, die seer groot ende uytermaten rijck ende verciert is, en in grooten aensien ende weerde gehouden wert, want heeft wonder veel toeloops ende bevaerden van alle die omligghende quartieren. Hebbender in 't jaer veel feesten, ende besondere processien ofte kermissen. Daer is een karre ofte waghenGa naar margenoot+ so groot ende swaer, datter drie ofte vier olyphanten genoech aen voorts te trecken hebben; dese haeltmen alleenlijck voort op die kermissen, feesten ofte processien. Dese carre heeft noch veel cabels ofte coorden, welcke ghetrocken worden van veel persoonen, so mans als vrouwen, uyt puere devotie. Boven in't allerhooghste van dese carre staet gemaect een tabernakel ofte verhemelt,Ga naar margenoot+ onder welck sit den ‖ afgodt, ende onder dese tabernakel sitten des coninghs vrouwen, die spelen op allerley instrumentenGa naar margenoot+ op hare manier, ende maken een soet accoord ende melodye van musijck. Aldus wordt die carre voorts getrocken, als geseyt is, Ga naar margenoot+met grooter devotie ende processie. Daer zijnder veel, die uyt yvericheyt ende enckel devotie haer selven stucken uyt het lijf snyden ende werpent voor den pagode; ander zijnder, die haer onder de raden vanden waghen ofte carre worpen, ende laten de carre alsoo over haer passerenGa naar voetnoot3), so datse in stucken ghemorselt ende doot gheperst werden, ende die aldus sterven, houtmen voor groote heylighen ende martelaers, ende worden daer nae voorGa naar margenoot+ groote reliquias ende heylighdom ghehouden, ende noch ander duysent dierghelijcke beestelijcke dinghen ende superstitien, diese aenrichten, als een van mijn cameraden my mondelick vertrocken heeft, die't alles in persoon gesien heeft, en duer geheel Indien ghenoech openbaer ende oorkondt is. | |
[pagina 48]
| |
Op eenen tijt was ick met sommige vrienden, Portugesen, op een speelreijs ende vermakinghe op't vaste landt, 5. ofte 6. mylen te landewaerts binnen, met oorlof vande viçorey, ende hadden in ons gheselschap sommighe bekenden van Decanijns ende naturalen van't landt, ende onse principale reyse was om te sien haer maniere vande doode bramene met die levende vrouwe te verbranden, om dat wy daer van geadverteert waren, datmen sulcks soude doen. Onder ander dinghen ende vreemdigheden, die wy sagen, quamen Ga naar margenoot+op sommige dorpen ende woonplaetsen vande Indianen, ende vonden op de wegen en tegen alle geberghten, steen-rootsen, clippen ende speloncken alle pater noster gaents een uytghehouwen pagode, die eer duyvels ende monstren en helsche dieren gelijck waren als anders. In't eynde quamen in een dorp, daer stont een groote steene kerck, al waer wy in ginghen, daer wy anders niet en saghen dan Ga naar margenoot+een geschildert tafereel, 't welc hinck in't midden vande kercke, van soo leelijcken figuere, datment niet leelijcker noch mismaecter en konst versieren; want hadde veel hoornen ende langhe tanden, die hem uyt de mont over de kin heen quamen, ende onder den navel aenden buijc een diergelijcke aensicht met veel hoornen ende darmen, ende hadde eenen myter op't hooft, die niet seer ongelijck en was eenen drie ghecroonden pausen hoedt; in somma scheen een monster uyt den Apoclipse te wesen. Dit hingh ‖ voorGa naar margenoot+ een muer, welcke een afscheyt maeckte van een ander camer, ghelijck by naer een choor, doch was over al besloten sonder vensters ofte licht-gaten, ende hadde in't midden een cleyne enge duere, die ghesloten was, ende aen elcke zyde vande duere stont een cleijn forneys inde muere gemetselt, waer in quamen tralien, om daer duer den roock in't voorsz. gesloten huijs oft spelonc te treckenGa naar voetnoot1), alsmender eenige offerande in leyde, ghelijck als wyder sommige in vonden liggen, als rijs, coorn, hoenderen, fruyten en ander diergelijcke snuysterye, datter die Indianen dagelicx offerden, ende daer quam eenen so quaden rueck ende stanck uyt, datmen wel bangh ende qualick geworden soude hebben, alsmender dicht by quam, en was seer swart, smeerigh ende besmet van vuylicheyt. | |
[pagina *13]
| |
[pagina 49]
| |
Voor dese voorsz. gesloten duere midden inde kercke stont een steenen kalfGa naar voetnoot1), en een van ons geselschap spronck daer op alGa naar margenoot+ schryende, en begost daer zynen spot met te houden, dat welcke siende de bramene, die de kerck bewaerde, begost te roepen ende te bleytenGa naar voetnoot2), so datter terstont veel vande bywoonders quamen inde kerck geloopen, om te besien, watter schuijlde; maer aleer 'tghedrangh van volck quam, deden wy so veel met den bramene, Ga naar margenoot+dat hy te vrede worden, ons onschult doende so wy best mochten, ende dat sulcks door onwetentheyt gheschiet was, waer mede alle dingen te niet was, ende 'tvolck wederom wech ginck. Doen baden wy den bramene, dat hy ons die ghesloten duere eens wilde openen, om te sien, watter in was, 'twelck wy door langh bidden ende smeecken verworven, ende openende de duere, willende ons eerst met asschen voor't voorhooft bestrijcken, dat wy weygerden, en al eer hy die duere openden, hadden wy hem moeten beloven, dat wy niet verder als tot inde duere en soude comen om te besien. Die duer van 't sancta sanctorum ofte duvelorium op wesende, wast in te sien ghelijck als een moort-cuijl; het verhemelt was eenGa naar margenoot+ ront verwelfsel sonder eenige venster noch licht-gaten, dan alleenlijck die duer; oock en was inde geheele kercke anders geen licht, dan dat duer die dueren quam. Binnen dit voorseyde verwelfsel hingen wel hondert kleyne ontsteken olye lampen ende in't midden stondt een cleijn tabernakel, altemael bewonden ende bedeckt met catoene wronghen gemaeckt, ende met klater goudt bedect Ga naar margenoot+ende omgewon ‖ den, waer onder (so ons den bramene seyde) den pagode sat, van goudt ghemaeckt; mocht vande groote van een cleijn kermis pop wesen. Dicht by de kercke, buyten die grooteGa naar margenoot+ poort, stondt, inde aerde ghemaect, eenen grooten ende vierkanten water-back van uytgehouwen steenen, rondtomme met afgaende trappen, en was vol groen vuijl stinckende water, al waerse haer altesamen in wassen, alse haer gebedt inde kercke willen doen. Van daer ginghen wy noch verder, ende vonden al om end' om alle 20. ofte 30. schreden aende clippe ende steen-rootsen en speloncken afgoden van uytgehouwen steen, van sulcke lieffelijcke figueren, als gheseyt is. Dese, die aldus aende wegen sonder kercke ofte overdecksel staen, hebben altoos eenen cleynen water-back met water bezyden haer staen, daerse ten minsten hare voetenGa naar margenoot+ | |
[pagina 50]
| |
met wasschen, met een halve Indiaensche noot, die ghemaeckt is met een steel en daer by hangt om water met te scheppen, ende is voor den reysenden ende voor by passerenden man, die ghemeenlijck telcken, alser voor by gaen, eenen voetval ende haer ghebedt gaen doen, ende daer staen gemeenlijck twee forneijskens by, ende ooc een steenen calf ofte koeye, daerse hare offeranden voor setten van eetbare spysen ende fruyten, een jeghelijck naer zy den pagode ende 'tcalf goetgunstigh zijn, en haer devotie daer toe bewegende is, 'twelck zy meynen dat het den pagode des snachts verteert, maer wordt vande bramenes wegh ghenoemen. Wy vonden over al van alsucken offerande staen, maer haddender een afgrysen af om aen te tasten, om dattet so morsich ende vuylicken uytsach. Als wy ghenoech onse lust gheboet hadde met hare duyvelerye te besien, keerden weder nae 't dorp, daer de voorseyde steene kerck stondt, om dat ons die bramene geadverteert hadde die ure Ga naar margenoot+vanden avont, datmen den pagode souden in processie, spanceren in't velt, eens ront om leyde om een loechtgien te nemen, waer om daer op pasten om sulcks te sien. Die ure ghecomen wesende, luyden een cleijn clocxken, dat zy yewers vande Christenen ghecreghen hadde, waermede begoste alle 'tvolc te vergaderen, ende namen den pagode uyt zijn lueren ende cribbe ofte tabernakel demoniorum met groote reverentie, ende setten hem op een pallankijn, ende worden vande eerlickste van't dorp gedragen ende vanGa naar margenoot+ alle d'ander met grooter devotie geleijt, met hare ghewoonlijcke getier ende gebeer van trompetten, trommelen ende beckens te slaen, ende gingender also met een stuck weeghs in't velt om end' om, ende brachten hem daer nae by den ghenoemden steenen water-back, daer zy hem wel schoon, meene vuijl ende stinckende, Ga naar margenoot+wiesen, ende brach ‖ ten hem also weder in zijn cluyse ofte hock,Ga naar margenoot+ en lieten hem daer alsoo met ghesloten duere, met al zijn lampen, goet cier maken vanden roock ende offerhande, dat hem dapper vermaeckt moet hebben; ende een jeghelijck zijn offerhande ende ghebet ghedaen hebbende, ginghen nae hare huysen, en lieten daer voorts den bramene met gewerden, die inde plaetse vande pagode daer goet cier met maeckten, met zijn familie. Dit zijn hare ceremonien ende daghelijcksche superstitien en valsche godtsdiensten, daer haer den duyvel so in verblint heeft, dat zy daer met sonder twyfel gelooven, het eeuwighe leven te verdienen, ende vertellen veel mirakelen van alle hare afgoden, | |
[pagina 51]
| |
waer mede wy moghen aenmercken, wat dat wy Godt te dancken en te loven hebben, dat hy ons met zijn heyligh evangelium ende waerheyt verlicht heeft, en niet geboren zijn onder dese en diergelijcke heydenen en satans bedroch, die God door zijn ghenadeGa naar margenoot+ wil verlichten met de kennisse van zijnder waerheyt, onse eenige ende warachtighe troost ende heylandt, waer voor wy oock ghenoech schuldigh ende gheobligeert zijn eenparigh te bidden, want het ons even naesten zijn, ende Gods beelden ende schepsels, dat hy haer alle daer uyt wil verlossen en haer ende ons geven, dat ons saligh is. Amen. Ende om datmen te beter soude mogen verstaen hare duyvelsche afgoden figueren, hebbe hier by ghevoecht het conterfeytsel van diergelijcke, alse openbaer aende wegen, berghen, steenrootsen ende speloncken staen, met een steenen kop ofte kalf daer by, desgelijcks die kercke, diese meskyta noemen, vande Machometisten ende Mooren, die onder die Malabaren woonen, met den water-back, daerse in wassen, bezyden. |
|