De Middelnederlandsche Tauler-handschriften
(1936)–G.I. Lieftinck– Auteursrecht onbekend
Regelnummers proza verbergen
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
[Hs. U., Hs. Br. 14688][Hs. U.]XIX.12Assit in prin[cipi]o sanct[a] Maria meoGa naar voetnoot1) 13DIt begenne sueken den der nye gheminnen noch. gemint inGa naar margenoot+ 14waert Hijr sijnse comen ouer alle berghe in die duyster cracht 15gods. daer woert gehoert luyt sonder luyt dat es een bloet in 16zuch in hoer een sich alle dinck in stilt Daer woert gesien liecht 17sonder liecht. dat es een bloet beuoelen In hoer eenlich alle dinck 18in stilt Daer ruyken sy dat niet en bleyff dat es dat ongemeten 19wesen der verborgenre gotheit Daer ruyken si dat niet en was. 20ende doch wael ontfaen mach in duysterheit der stillen Daer 21stoent die ziel grondeloes. dat es een ouerwůnden wonder. alle 22hore vermoghenheit. Daer steyt die sele bieldeloes ende hore 23naturen weseloes. ende sincket op dat niet 24NU begennen wij desen sermoen inden name ons heren ihesu cristi. 25te verluchten Wij hebben gesproken Dit begennen sueken de daer 26nye ghemynt en waert Nu es doch in god eene ewige minne die 27onwandelbaer es. Also sullen wij dit verstaen. eer ey creatuer gescapen 28waert do en mynde sy niet ende sy en was niet. do was sy 29onontfenclich gotliker minnen. ende alle sijns gotlichen goets Want 30dat wt werken gotlicher ‖ minnen en ginck op creaturen niet WantGa naar margenoot+ 31de creatuer was onghescapen. doe minde god sich seluer. ende in 32sijn vermoghen mynde hij creatuern als hij se sceppen wolde. 33doe sceppede der heer creatuern. doe mynde hij sy Ende sprack 34et es guet dat ich gescapen heb Do begonde [der]Ga naar voetnoot2) creatuer redelike | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
[pagina 346]
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1aant.ziel god toe minnen. ende verlangede hoer in horen oerspronc Doe 2die redelike ziel stoent ontsculdelike doe mynde sij sich seluer 3ende weer geern groter geweest dan sy was. mit weten ende verstentenysse 4als god Nu sien wi aen dat edel begen. als god minsche 5weerden wol[de] Do woerden beweget die crachte der hiemelen 6ende worden vlietende berghe. ende dat afgrůnt bewegede sich 7mit gonst deme geest sich bekant te maken reydelichen Ende 8sande wt eenen engel tot eenre joncfrouwen. alre joncfrouwen. 9ende condichde hoer die grote boetscap. dat gotlike natuer sich 10wolde vereynigen mit minscheliker natuern Nu merke dat begen 11Doe formyerde der heylige geest den licham inder joncfrouwen 12gescapen die edel ziel vanden vermoghen der heyliger drijuoldicheit. 13geeynicht gotliker natuern mit minscheliker naturen vanden 14Ga naar margenoot+ heyligen geest hij heet sich wtgegoten die ewige ‖ minne in die ziel 15ons heren ihesu cristi. doe dat ewighe woert mit hoer geeynicht 16waert. doe ontfinck sy sonder myddel. ende dat openbaert sy ons 17voert mitten wtwerken der mynnen Nu prueft die minnen werke ons 18heren ihesu cristi. daer hi ons geopenbaert heet die ewige minne dat 19der vader gaef sijnen eyngeboren soen in minscheliker naturen dat 20he der solde dienen. Ende nyem waer sijnre mynnen. wie he dich 21gedient heet mit sijnen weerdighen leuen He heet sich dich gegeuen 22tot eenre spijsen ende sijn bluet tot eenen dranc. ende die cracht 23wten herten. ende sijne sele tot eenen pande. ende tot eenen weerdighen 24offer Also als he dich heet voer gegaen. also salstu hem 25volgen Want dich es geboden du salt god minnen van alle dijnen 26herten. van alle dijnen crachten. Van al dijnre selen mit eenen 27ongedeylden gemoede Wie wilstu nv god geminnen destu niet en 28bekennes. noch en versteys. noch en hees sijn bielde. noch forme. 29noch en constse niet begrijpen. mit alle dijnre vernůft. so antwoerdestu 30my her weder Ich minne god inden gelouue Ich seg 31dich dat es waer also doent alle minschen die behalden sullen 32Ga naar margenoot+ werden. ende doch gotliker sueticheit nummer en ghe ‖ uoelen 33inder tijt Du geestelike minsche du sals hoger minnen. ende anders 34beden. dan die werelt Also sprac onse heer totter heydynnen 35op den putte. die gewaer aenbeder. beden inden geest ende 36inder waerheit Wat es een gebeder dat es een mynner. Wat es een 37minner. dat es een bekenner Wat es een bekenner. der dae bekent 38dat hij mynt Wilstu dat gebot gotliker minnen veruollen. so werp 39dijne minne inden eengeboren soen ihesum cristum. so wortse gecleyt 40mitten vuyer des heyligen geestes Want die eengeboren soen rast | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
[pagina 347]
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1aant.inden vader. also es dijne minne gedragen inden vader vanden 2eengeboren soen Alsoe bestu comen in die duyster cracht bouen 3alle engelen Dae spricht der vader du getruwe dochter Wan du 4mit sulker eeren comes. ende bes des dijnen wt geganghen. ende 5en heues dij seluer niet behalden. allet dat der heylige geest in 6dij heet gedaen dat heuestu gedragen in mijnen eengeboren soen. 7des woerdestu gecleyt mitten cleyde der onscult. dat es der 8heylige geest. du edel coninx kent. Wonderlike dinc saltu vernyemen 9inden duysternysse des godheit Daer woert gehoert luyt 10sonder luyt wat es der luyt den die edel ziel hoert sonder stemmen. 11der luyt die doer siet den gront dijnre zielen. ende alle dijne ‖ 12crachten weerdent veruolt mit vrouden In soldestu dich nietGa naar margenoot+ 13verůroůwen. dae dich geopent woert dat werck datter vader 14gebaert sijn ewich woert. mit vrochtbaerheit sijns wesens. ende gieft 15den sone allet dat hi es. dan dat gebaren behelt he hem seluer. 16allet datter soen ontfinct. dat ontfinct hi wt desen gronde vanden 17vader. ende mit alle den keert he weder inden vader Mer die 18geboert behelt he sich seluer. der vader minnet den soen. ende 19der soen mint den vader. ende geestent den heyligen geest. dat 20es eene vroude. dae sy hem seluer in sijn eene genuechde. ende 21gebruyken hoers selues ende alle die selich sijn Die natuerlike 22meyster bescrijuen Vander Sonnen daer sy drijuet hoer rat in 23horen cyrkel. ende speelt mit hoer seluer daer geit alsus gedaen 24schijn Ende en weer die locht niet een myddel tusschen den 25creaturen ende der sonnen die sonne beschiene dat kint inder 26moeder Den vyssche inden water. ende alle vrochte der dieren. 27Van sueticheit des gedoens der sonnen. gheuet nv eene onvernůftige 28creatuer alsulke vroude ende suete luste Wat vrouden es 29dan. daer der vader gebaert sijn ewich woert ende drinct wten 30afgronde her voer mit sulker sueticheit ende clynt wt vaderliker 31vrochtbaerheit Der vader spoelt mit sijnre minnen mitten sone ‖ 32ende der soen spoelt mitten vader. mit alle den dat hi ontfangenGa naar margenoot+ 33heet dat es eene vroude. dae her voer clynt mit der heylige geest 34Nu merket. dat gedoen. doer dat guyt. in dat guyt da de gotheit 35des vaders. doer die gotheit des soens guytet sich inden heyligen 36geest tot eenen leuen alre creaturen Daer der minner doer den 37minner inden minner woert ghemint alle creaturen in deser minnen. 38woert gehoert luyt sonder luyt Sonder alle gescapen luyt. dat 39es een bloet in zucht in dene sich een alle dinck in stylt Nu woert 40gesien liecht sonder liecht. dat liecht woert gesien sonder natuerlich | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
[pagina 348]
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1aant.liecht Du edel ziel in dijnen gront glanzet dat ewige woert der 2schijn des ewigen vaders in dene he alle dinc bekent also sy hem 3behagelijc sijn. mit sijnen glanzen ghieft he hoer die wijsheit dan 4ontfaet sy onderscheit alle der dingen die voer gesproken sijn. 5also voel als hoer mogelijc es He gieft hoer te bekennen eenen 6eenvoldigen god der da nameloes es. ende onderscheit der personen. 7ende gelijc inder naturen. ende inder mynnen een God 8en es niet menre in eenre personen dan in allen drien. he en es 9oec niet meere in hem allen drien. dan in eenen. ende sijne werken 10sijn onghedeylt dae sy gaen op creaturen He gaef hoer onderscheit 11Ga naar margenoot+ inden hiemelschen geesten daer sy ‖ staren in dat aensichte gods 12Och des glanzens dat der minnen gront deyt inden hemelschen 13geesten Och der lieflicheit daer sich blic in blic vereenicht Der 14bruygom sprack totter bruyt dich es bekant woerden inden. ende 15onder hiemelschen dingen. ende du en bekens dich seluer niet 16He gieft dich drye dinc te bekennen daer mit saltu veruollen 17sijnen wille Dat eerste es. bekenne den adel dijns geests. dattu 18alsulc gescapen liecht best daer sich god seluer in besiet Ende 19noch eenen merenen adel Du best eene gaue inden edelen personen. 20die vader gaef dy den soen dat hi dy solde losen mit sijnre minnen. 21der soen gaef dich den vader dat he dich solde behalden. der 22heylige geest wilt dy mit hem vereenigen Och waer waert ye gaue 23so edeliken gegheuen. of ontfangen ende so liefliken behalden. 24ende mit sulker sueticheit geůoedt Och du getruwe dochter nyem 25waer des anderen guets. dat also grote dinck doer dijnen wille 26geschiet sijn. alle creaturen en kunnen des guets niet gedencken 27Sich nv nyem waer des derden goets. dat es dat alre groetste daer 28dich der edel mynnen gront heet vercoren wt sijnen vrien adel. 29dich toe geit mit sijner gonste in sich seluer. ende gieft dy te bekennen 30Ga naar margenoot+ in hem ‖ seluen den adel sijnre andere geboert Daer dich 31der geest so hogelijc gewijt heet. ende du suys sijn ghescapen 32bielde inden spiegel der heyliger drijuoldicheit. ende du bekennes 33dae den adel den dich got gan dae he dich minnet omme sich 34seluen. nader wijden. ende der diepten also stortet god in dich 35mit sijnre ewiger sueticheit Dae vergietestu dijns selues ende 36sinckes in dijnen oerspronc Och du edel coninx kint. wat mach 37ich van dij gespreken. want sich der mynner dijnre heet onderwonden. 38ende voedet dich mitten sijnen. ende openbaert dich 39sijnen heymlichen willen. dat es een bloet beuoelen inden eenen 40daer sich alle dinc in stilt daer ruyken sy dat niet en bleyf. dat | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
[pagina 349]
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1aant.es dat ongemeten wesen der verborgenre gotheit In desen hemele 2waert paulus geuoert du sich hem opsloech die gront des edelen 3minnende grondes. dae hoerde hi ende sach die dinck die 4onsprekelijc sijn. Van den lůyt ende vanden gesichte. ende van 5den geuoelen. dů en mocht he niet blijuen. ende quam van hem 6seluer. Ey doch ontfinck he eynen roeke dat hi waert eyn vol 7vaet Nae dene roeke liep die minnende ziel. doe hoer die cleyder 8aue ghetogen woerden. ende sy waert geslagen ende doe sy 9gewont ‖ waert doe bedorf sij der saluen Die figuer van der saluenGa naar margenoot+ 10liestmen vanden priester inder alder wet wannee he inden hogetijden 11ginck inden tempel in die inreste heymlicheit dat he gode 12offerhande solde doen So goetmen eene waelruykende salue op 13sijn hoeft. dat sy vloet ouer sijne boerste ende ouer alle sijne 14cleyder bis op sijnen soům. ende vanden sueten roeke waert alle 15dat volck verurouwet Nu nyemet een getuych van onsen heer 16ihesu cristo. Doe hi inden tempel sat predekende Der heylige geest 17sat op hem ende salueden so ouervloedelijc sijne gescapenheit 18inder vereyninghen gotliker naturen mit minscheliker naturen. 19dat wij alle gesaluet woerden. dat bewijsde hij doe hi riep mit 20luyder stemmen Off yeman es den doerst die come ende drinck 21wter leuender fonteynen dat v voert aen nummeer in doerst 22Doe wijsde he aen die ryuyer die gegrauen solden weerden in sijner 23edelre minscheit sijne weerdige wonden. die ryuyeren leyden dich 24totter fonteynen Die fonteyne leydet dich totter leuender aderen. 25wter leuender ader sprinct die fonteyne ende die ryuyeren Nye 26en waert rijuyer sy en hedde eene fonteyne ende nye en waert 27fonteyne sy en hedde eene leuende ader die vruchtbaer weer Die 28rijuyer openbaert die volheit ‖ der fonteynen. die fonteyneGa naar margenoot+ 29openbaert dy dat leuen der leuendiger aederen. die adere es van 30hoer seluer. ende gieft leuen [ende]Ga naar voetnoot1) wesen allen dingen wten vermoghen 31der heyliger drijuoldicheit Die leuende ader es der vader. 32ende die wijsheit des soens es die fonteyne. der heylige geest es de 33rijuyer die vlůytet wten vader ende wten soen he es die suete 34salue die sich gietet inden redeliken geest. die dae van minnen 35gewont es Deser reden es een getuych onse heer ihesus cristus 36de sprack [Wat die vader heeft dat es mijn]Ga naar voetnoot1) Mijn heyligen 37geest nyempt vanden mijnen ende geeft v. In desen gronde es 38kelleneer. die edel ziel ons heren ihesu cristi Sy es der emmer 39de daer wtgietet die fonteyne. ende die fonteyne es enden 40emmer. ende der emmer in die fonteyne Sich des liefliken wtgietens | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
[pagina 350]
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1aant.da sy dy geopenbaert heet. da si dich erarnt heet mitter vrocht 2des weerdighen steruens. alle der dinghen daer wij van gesproken 3hebben vander genaden gods. ende daer wij noch af spreken sullen 4Sich wilstu comen tot desen gronde so gebeer dich alle dage 5inden beuoelen ons heren ihesu cristi aen den cruce. cleyde dijne 6ziel inder vuyriger minnen Soe hi sijne ziel voer dich offerde. 7so vet dijne ziel mitter edelre saluen des heyligen geest die hij bereyt 8heet inden herten ons heren ihesu cristi. so comestu mit eeren 9Ga naar margenoot+ in ‖ Die natuerlike meyster spreken vanden edelen arn dat he 10sijn hoeft geůůllic ende hi begint te singen so beuoelt hi dat sijn 11snauil dorre es. dan so vlieget hi tot eenen groenen boům ende 12sleyt sijnen snauel in dat merch vanden boume en[de]Ga naar voetnoot1) zuycht in 13sich die suete vochticheit des boůms ende stercket sich. dan 14begint hi te singhen. ende wirft sijne oughen in die sonne Doen 15du als dese vogel. du reydelike geest. Vette dich inden edelen 16wonden. ende zuych in dich. et es allet dijn. oefen dich also 17langhe dat dijn hert ende dijne sele uerwondet weerde Siet dan der 18vader dattu ghewont bes mit sijnen eengeboren soen. so spriect 19der vader coem mijne wtuercoren. sint dattu draghes dat teyken 20mijns soens. so wil ic dich cleyden mitten cleyde der bruyt ende 21ganck in die raste des bruygoms. eene eer in sijnre cronen. ende 22een loen alle sijns arbeyts Doe der bruygom sach sijne bruyt 23inden cleyde sijnre wonden So spraeck hy coem mijne wtuercoren 24wt dusentich. ich wil dich wijsen mijne eer Doe toech der bruygom 25wt sijne herpe [ende begonde der bruyt te spelen. wat was die 26herpe.]Ga naar voetnoot2) dat he hoer toe sprake. Sint du ghewont bes doer mich. 27so wil ic in dich storten die salue mijnen heyligen geest de 28Ga naar margenoot+ ewelike in dich vlieten sal Nu steyt die edel seel bloet ‖ van 29hoer seluer ende van allen creaturen als een spiegel daer die sonne 30in luchtet Ende men siet die sonne voel bat inden spiegel dan in 31hoere eygenscap Nu merke den aedel der zielen. daer die edel sonne 32der gotheit in gelanzet daer ontfanct sy dat cleyt der bruyt vanden 33liecht der ewiger eeren So woert ouerformet gescapen liechte Daer 34sueken sy dat niet en was Ende doch wale ontfaen mach in de duysterheit 35der styllen. Wat sal ic nv spreken. du edel coninx kint. du best 36my ontvlogen in alsulke hoecheit die bouen es alle mijnen synnen 37Du alre liefste berichte my dryer vraghen Segge my wie es 38dijn mynre gedaen Die bruyt sprac der mynner es alsullic afgronde 39ende alsulc liecht in sijnre eeren. daer hi es in schoenheit 40ende in cyerheit ende in genůechde sijns selfs dat et | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
[pagina 351]
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
aant.[Hs. Br. 14688., Hs. U.]
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
[pagina 352]
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
[pagina 353]
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
[pagina 354]
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
[pagina 355]
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
[pagina 356]
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
[pagina 357]
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
[pagina 358]
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
[pagina 359]
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
[pagina 360]
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|