De Middelnederlandsche Tauler-handschriften

Regelnummers proza verbergen

[p. 361]

aant.aant.[Hs. L.]

XX.

1 2Noch opten seluen dach vanden goede herde⁺ 3die daer aen hem heuet dat een goet herde aen hem 4hebben sal. des goeden tauwelers sermoen

5ONder wilen is god inder zielen als een herde Dat is als si merct 6hoe goedertierlijc ende hoe lieflijc hi dat verloren scaep dat hi 7verloren hadde quam hier neder in deser ellendigher werelt ende 8in deser iammerheit om dat te sueken Ende doen hijt vant metten 9lichte sijns lichamen. die seer licht bernde metten viere sijnre 10godheit Doen nam hijt op sijn scouderen ende droecht tot sinen 11anderen enghelschen scapen die hi thuys ghelaten hadde. Hi 12haddese daer ghelaten ende niet verlaten. doen hi ons alsoe sochte 13dat hi hem doch behuede Hi quam hier ende en schiet van daer 14niet. hi nam aen die menscheit ‖ ende en verdeilde niet die godheit⁺ 15Hi waert cranc. ende en verloes sijn stercheit niet Hi waert arm 16ende en verloes sijn conincrike niet Hi waert versmadelijc ende en 17verloes sijn eer niet Hi waert vermaledijt die ghebenedijt is sonder 18eynde Hi waert doottelijc ende sterf. ende bleef nochtan ondoottelijc 19ende leeft ewelijc Wie is daer. daer soe menich wandel op 20valt. ende blijft nochtan onghewandelt god ende een ghewarich 21mensche. die na menscheliker naturen wandelbarich waert. om 22dat hi ons brachte tot sijnre stedicheit.

23Ende wilde horen dat hi ghewarichlijc een goet herde is. die daer 24aen hem heeft dat een goet herde aen hem hebben sal Hi heeft op 25sijn hoeft een crone van bloemen Ende aen sijn scouderen enen 26horen Ende aan sijnre siden een male Ende in sijnre eender hant 27een ‖ floeyte Ende in sijnre ander hant enen staf ende een roede.⁺ 28ende enen hont ghebonden

29Op ons heren hoeft was een crone dat is die ondoottelike 30glorie wt sijnre godheit Aender cronen sijn die rosen der 31martelaren. ende die lelyen der meechden. ende die fioletten der 32confessoren Den horen aender scouderen dat waren die schinende

+ 32a reg. 2

+ 32b.

+ 33a.

[p. 362]

1aant.blinckende zuete sermonen die hi metten werken bewijsde in 2deser werelt Sijn male is sijn menscheit daer hij sijn broot 3in droech. dat is die godheit. die is der enghelen broot ende 4alre goeder kerstenre menschen Sijn pipe oft floeyte dat was sijns 5heilighen gheest stemme die seuen stemmen gaf. dat waren sijn 6seuen gauen Sijn staf was sijn cruys daer hi mede die helle brac 7ende den boesen viant verwan. ende behielt ende behuede sijn 8⁺ scape voer die boese valsche woluen. alsoe die ‖ herde opgherecht 9pleghet te¹⁾ stane Sijn roede was sijn rechtuerdicheit daer mede 10hi die goede bericht. ende die quade castijt Sinen hont dat was 11die versameninghe der apostolen. die metter leeringhen bieschen 12ende belden ende verdreuen die woluen met haren tonghen dats 13met haren woorden lecten si ende heilden der sondaren wonden 14Siet kijndere dit is ons goede herde die van hem seluen seet Ic 15ben een goet herde. want ic sette mijn lijf voer mijn scape Ghewarichlike 16ghi sijt een goet herde. ende een alder beste lieflijc herde. want 17ghi v seluen ghegheuen hebt te lone om dijn scape Ende dat ouerwonderlike 18sere te louen is. om dattu dijn scape in desen iammerliken 19vreeseliken winter des ellendighen druckeliken leuens niet hongherich 20⁺ steruen en liets. mer ghi cocht hem hoy. want ‖ ghi waerdet 21selue hoy om dat si v eten mochten Welc herde heeft dit ghedaen. 22dan die ghewarighe god gods sone Ghi wordet hoy want ghi waert 23mensche. daer af sprect die propheet Ghewarichlijc alle menschen 24sijn hoy. heden scone merghen iammerlijc. heden groen merghen 25dorre. heden bloyende merghen vertreden. heden leuende merghen 26doot Ende alsoe waert die goede herde een doot hoy om dat wi 27hem eten mochten. ende worden scoen groen bloyende inder weiden 28sijns paradijs. daer wien selue met vollen monde eten moeghen 29met sinen anderen scapen. dat is met sinen enghelen die niet en 30vielen daer selen wi en eten als si doen. als wi hem ghelijc worden 31nader opuerstandenissen Want dan selen wi hem sien. niet doer 32⁺ enen spieghel ende bedect als nv. mer al- ‖ soe ghewarichlijc als 33hi is Daer sal hi ons smaken alsoe hi is. niet als doot hoy. mer als 34een leuende bloeme. daer wt dat wi selen moeghen zuyghen. ia 35met vollen monde dat suete ende dat alder suetste honich Ende 36dat clerste luterste honich sijnre zuetster lieuer godheit Och met 37hoe luyterre ende claerre stemmen mijns herten gheroepen. o wi 38met ghebrokenre ende ghescoerder herten ende met natten oghen

+ 33b.

1) hs: op te

+ 34a.

+ 34b.

[p. 363]

1aant.1 gheroepen suete bloeme. hoe langhe sal ic arme ellendich iammerlike 2mensche in desen ellendighen lichaem deser onghetrouwer 3werelt ende in deser menichfuldigher becoringhen verdroncken 4ligghen Och selen mi emmermeer der snelre bien vloeghele ghegheuen⁺ 55 worden. dat ic daer vloeghe daer ic ruste vinden mochte. 6in die groene weide der enghelen. in dat bernende ende ‖ niet⁺ 7verterende vier der seraphinnen In den sueten scoet des wisen 8herden In dat blinckende minlike herte des goeden des zueten des 9lieuen ihesus. daer wilic in. en trouwen ic wille Het is goet dat wi hier 10sijn sprac sint peter doen hi ghesien hadde die claerheit des verwandelden 11scoenen ihesus Mer het was om niet die tijt en was 12doen noch niet comen. hi moest vanden berghe der staringhen 13weder hier neder in hem seluen Alsoe moeten wi oec weder hier 14neder tot onser materien vallen. om den hertsen zueten ihesus 15onsen goeden herde.

+ nota.

+ 35a.