XXIII
De kwestie Steven Vismale - Premradj Binda
Als niet-topatleet, maar wel regelmatige deelnemer aan de tienkilometersnellopen, zou ik aan de Surinaamse Atletiek Bond, de atletiekverenigingen in ons land, het Ministerie van Onderwijs en Volksontwikkeling (Minov) en de sponsors het volgende voorstel willen doen.
Reeds jaren gaat de strijd om het kampioenschap op de tien kilometer en halve marathon tussen Steven Vismale en Premradj Binda. Nu komen gelukkig nog enkele jonge kandidaten voor deze kampioenschappen naar voren. Maar ik vind dat teveel de nadruk gelegd wordt op wie binnen Suriname kampioen wordt en te weinig op het scherper stellen van de nationale recordtijden. In de loop der jaren heb ik beide atleten geobserveerd vlak vóór, tijdens en kort na de wedstrijden (ook via t.v.-beelden) en mijn conclusie is dat deze twee atleten te veel tijd verliezen met voortdurend elkaar de pas afsnijden, waardoor ze hun eigen tijden niet scherper kunnen stellen. Volgens mij kunnen beide atleten harder gaan, mits ze tijdens de races zich concentreren op het scherper stellen van hun eigen tijd (op hun stopwatch dus) en niet op allerlei taktieken om de opponent uit balans of ritme te brengen.
Daarvoor is evenwel ook belangrijk, dat langs de weg de bekende kilometerborden zijn aangebracht, hetgeen niet het geval was tijdens de City Centerloop van zaterdag j.l. Je wist niet op welke hoogte je je bevond.
Ik stel voor dat vanuit de atletiekautoriteiten en het Minov ingegrepen wordt, in die zin, dat bij de volgende races het accent anders gelegd wordt. Als men tegen de atleten zegt, dat voor uitzending naar het buitenland voor Suriname niet meer belangrijk is wie in Suriname kampioen wordt op de midden en lange afstanden, maar wie bijvoorbeeld op de 10 kilometer het eerst ónder de 30 minuten duikt, denk ik dat de concentratie tijdens de races bij de atleten beter zal zijn. De seconden die ze verliezen met elkaar te hinderen in de wedstrijd (bekijk de oude t.v.-beelden maar) zullen in beider voordeel werken en voor onze nationale atletieksport in zijn geheel.
Concreet stel ik daarom voor, dat voortaan bij tienkilometerlopen en halve marathons door het Minov of een andere instantie een speciale prijs in het vooruitzicht wordt gesteld voor de atleet die telkens de tijdrecords verbreekt en een extra prijs voor de eerste atleet die op de tien kilometer sneller dan 30 minuten loopt. En dat bij de coaching van de atleten erop wordt gewezen, dat het voortaan hierom gaat.
Woensdag, 1 november 1993.
Eerder gepubliceerd in ‘de Ware Tijd’ van 3 november 1993.
Leest u hiernaast ook het gedicht ‘Op de zestiende onafhankelijkheidsdag’, in de dichtbundel van de hand van deze schrijver, getiteld: ‘Mogelijk’; op blz. 15.
Auteursrechtelijk beschermd