Tooneelpoëzy

[p. 159]

Herodes en Mariamne treurspel.

uit het fransch van den heere F. TRISTAN L'HERMITE,

door KATHARYNE LESCAILJE.

[p. 160]

Op Herodes en Mariamne,
het treurspel van juffr. Katharyne Lescailje.

De traanen hangen aan den Diademe. 'T bloed

Ligt nergens liever als op koninglyk scharlaken.

De rouw set gaaren in een gulden laars haar voet,

En soekt den wedergalm in hoogverwulfte daken.

Dit toonde Katharyn, op treurstoffe afgerecht,

In Agamemnon; die, terwyl hem tot Mycenen,

Den staatzytabbaard aan de schouders wierd gehecht,

Syn ingebeelde vreugd sag, op een wenk, verdweenen.

Dit tuigde sy met den ontroerden Genserik;

Die, voor een korte poos gelukkig, 's minnaars laagen,

En 's muiters driften moest verswelgen, en, met schrik,

Twee moorden sien in 't hof van 't weelige Karthage.

Eerlang bevestigd sy dit met den Poolschen vorst,

Met Wenseslaus; die verliest syn beide zoonen,

Jaagt hy de sachtheid van een vader uit de borst,

Om 's regters hardheid, in de broedermoord, te toonen.

[p. 161]

 

Maar nimmer schreef sy dit met kostelyker int

 

Als Mariamnes bloed, op ons Toneelpilaaren:

 

Terwyl se den tieran, verbolgen,en ontsind,

 

En raasend, door berouw brengt weder aan 't bedaaren.

 

 

 

Het suiver bloed spreekt hem met purp're woorden, aan:

 

So teder dat ook self de aanschouwer word bewoogen

 

Om Mariamne, met syn traanen, by te staan:

 

Hy sit en krimpt van schrik, en steend van mededoogen.

 

 

 

Wie siet dan, Katharyn, uw hersenschildery,

 

En roept (hoe seer de nyd daar tegen tragt te kryten)

 

Niet vol verwondering, gulhartig uit met my:

 

Wat letterbeeld! dien moet noch vuur noch water slyten!

 

 

 

Ja, daar de Tyd het beeld beet van 't vermolmd panneel,

 

Het geen Apelles op de blyde tong deê leeven

 

Van die de kracht kon van een vast en stout pinseel;

 

Herodes sy voor een gantsche eeuwigheid geschreeven!

 

 

 

Dit letterbeeld zal, in der Musen tempel staan,

 

Als verf en doek al zyn versleeten en vergaan.

Lud: Smids, M.D.