Tooneelpoëzy

[p. 79]

Genserik, treurspel.

uit het fransch van madame DESHOVLIERES,

door KATHARYNE LESCAILJE.

[p. 80]

Aan juffer Katharyne Lescailje,
toen zy weigerde eerdichten tot haar lof te drukken,
voor haar treurspel van Genserik.

Gy wilt voor Genserik uw eigen eer niet drukken.
't Is goed, Katryn, 't is goed; uw wille mag gelukken,
Maar in de regte zin uw eere kan noch moet
Van niemand zyn gedrukt: 't is goed, Katryn, 't is goed.

Maar zo dit drukken is voor prenten uit te leggen,
Zo wilt gy mogelyk met deze weig'ring zeggen,
Het Treurspel zelf heft my op zulken hoogen voet,
Als gy 't niet brengen kunt: 't is goed, Katryn, 't is goed.

De Schouwburg zal, en moet eerlang uw lof trompetten.
Maar zoud' een Vriendenvaars uw dezen roem beletten?
Of belgt g' u, dat een man aan u zyn rymlust boet,
En deel neem by uw eer? 't is goed, Katryn, 't is goed.

[p. 81]

 

Eerbieding keert te rug van daar zy op kwam dalen,

 

Misgunt gy ons zo vaak het schynsel van die stralen?

 

't Welk Yver tot de Konst, en liefde en agting voed.

 

Veragt gy ons zo fors? 't is goed, Katryn, 't is goed.

 

 

 

Durft gy Arminiaansch een vryen wil verklaaren?

 

Calvynsche Suster, gy zyn leerstuk tegenvaren?

 

Wilt gy dan enkel met geen lofdigt zyn begroet,

 

Als Kwakersch Poëtes? 't is goed, Katryn, 't is goed.

 

 

 

Maar zagt! dit weig'ren zy haar niet te scherp verweeten.

 

Zy is niet gierig, preutsch, niet belgziek, nog vermeeten,

 

Z'erkent altyd te heusch wat regte vriendschap doed,

 

Aannemelyk in eer: 't is goed, Katryn, 't is goed.

 

 

 

Zy raad uw wyselyk de Zon geen Kaars 't ontsteeken,

 

En dus uw eigen licht te dooven, of te breeken.

 

Zy weigert een gedicht, op dat ge uw eer behoed.

 

't Is wel, wy zyn voldaan: 't is goed, Katryn, 't is goed.

L^T. BIDLOO.